رابدومیولیز و سندرم کراش

رابدومیولیز عبارت است از تخریب سلول­‌های عضلات اسکلتی که می‌­تواند دلیل ترومایی یا غیرترومایی (تشنج، ایسکمی و واکنش‌­های دارویی) داشته باشد. رابدومیولیز تروماتیک اغلب به علت آسیب خرد‌کننده‌­ای می‌­باشد که به علت وارد آمدن نیروی طولانی مدتِ خرد‌کننده به عضلات رخ داده است؛ مثلاً به خاطر زیرِ آوار ماندن یا بعد از تصادف با اتومبیل. علائم رابدومیولیز هم ممکن است به علت وجود تعداد فراوانی از عناصر داخل سلول‌­های عضلانی (مثلاً میوگلوبین، پتاسیم و فسفات) بعد از آزاد شدن آن‌­ها از سلول‌­های آسیب دیده به فضای سوم (فضای بین سلول‌ها) رخ دهند. رابدومیولیز معمولاً با میالژی، ضعف جنرالیزه و ادرار تیره (میوگلوبینوری) خود را نشان می­‌دهد. عوارض آن شامل نارسایی حاد کلیوی (AKI) و سندرم کراش (تظاهر سیستمیک رابدومیولیز تروماتیک) می­‌باشد. علاوه بر این نشانه‌­های ازدست رفتن مایعات (هایپوولمی، شوک) و سندرم کمپارتمانِ اندام درگیر (معمولاً اندام‌­های تحتانی) هم مشهود می­‌باشد. درمان شامل درمان محافظه­‌کارانه که شامل احیا با مایعات و تصحیح غیرطبیعی بودن وضعیت متابولیک بیمار می‌­باشد. در موارد نارسایی کلیه ممکن است نیاز به دیالیز داشته باشیم.