جدول محتوا
لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL)
خلاصه
لوسمی لنفوئیدی مزمن (CLL) به گروهی از لنفوم‌های غیرهوچکینیِ لنفوسیت B با گرید پایین اطلاق می‌شود، که با لکوسیتوز لنفوسیتیک همراهی دارد. این بیماری شایعترین فرم لوسمی در بزرگسالان محسوب شده و معمولاً در افرد مسن ایجاد می‌شود. علائم بالینی عبارتند از لنفادنوپاتی بدون‌درد، خستگی، خارشِ مزمن و استعداد بالای ابتلا به عفونت‌ها. تست‌های تشخیصی آن شامل یافتن سلول‌های لکه‌ای (Smudge cell) در اسمیر خون محیطی، لنفوسیت‌های بالغ کوچک در مغزاستخوان و یافتن آنتی‌ژن‌های لنفوسیت‌های B در فلوسیتومتری می‌باشد. سیستم استیجینگ رای (Rai) براساس شمارش لنفوسیت، درگیری بافت لنفاتیک، آنمی و شمارش پلاکت‌ها تنظیم شده است. درمان با شیمی‌درمانی و آنتی‌بادی‌های مونوکلونال انجام می‌شود اما این روش‌ها لزوماً زمان زنده ماندن را افزایش نمی‌دهند. پیوند مغزاستخوان آلوژنیک تنها درمان قطعی در دسترس است ولی اغلب به دلیل سن بالای بیماران انجام نمی‌شود.
تعریف
- لوسمی لنفوسیتی مزمن: لنفوم سلول‌های B با گریدِ پایین و لکوسیتوز لنفوسیتیک
اپیدمیولوژی
- جنسیت: مردان بیشتر از زنان با نسبت 2 به 1
- میانگین سن در زمان تشخیص 70-72 سال می‌باشد. (شیوع CLL با افزایش سن بیشتر می‌شود)
- شایعترین تیپ لوسمی در بزرگسالان
اتیولوژی
ریسک فاکتورها:
- سن بالا
- فاکتورهای محیطی
- سابقه خانوادگی
طبقه‌بندی
سیستم درجه بندی رای (Rai):
| استیج | ریسک | یافته ها | میانگین بقا |
| 0 | ریسک پایین | فقط لنفوسیتوز | >150 ماه |
| I | ریسک متوسط | لنفوسیتوز + لنفادنوپاتی | 101 ماه |
| II | لنفوسیتوز + هپاتومگالی یالنفوسیتوز + اسپلنومگالی | 71 ماه | |
| III | ریسک بالا | لنفوسیتوز + آنمی (Hb < 11g/dL) | 19 ماه |
| IV | لنفوسیتوز + ترومبوسیتوپنی (<100,000) | 19 ماه |