جدول محتوا
نارسایی دریچه‌ی آئورت
(رگورژیتاسون آئورت)
خلاصه
رگورژیتاسیون آئورت (AR) یک بیماری دریچه‌ای قلب است که با بسته شدن ناقص دریچه آئورت شناخته شده و منجر به بازگشت خون از آئورت به بطن چپ (LV) هنگام دیاستول می‌شود. نارسایی آئورت ممکن است حاد (این حالت معمولاً بعد از اندوکاردیت عفونی یا دایسکشن آئورت اتفاق می‌افتد) یا مزمن (به دلیل وجود دریچه آئورتی دولتی مادرزادی یا تب روماتیسمی) باشد و احتمال دارد به علت بیماری دریچه‌ای یا ناهنجاری آئورت رخ دهد. در بیشتر موارد، AR حاد منجر به زوال سریع عملکرد بطن چپ، همراه با ادم ریوی متعاقب و عدم توانایی جبرانی قلب می‌شود. غالباً، مشکلات همودینامیکی ناشی از AR مزمن ممکن است برای مدت طولانی جبران شود و فقط در صورت بروز نارسایی قلب چپ، علامت‌دار گردد. سمع قلبی ممکن‌است با شنیده شدن صدای S3 و یک سوفل ابتدای دیاستولی پایین‌رونده اما با صدای زیاد همراه باشد. یکی دیگر از یافته‌های تشخیصی، افزایش فشار نبضی است. اکوکاردیوگرافی مهمترین ابزار تشخیصی است، هم برای تأیید تشخیص و هم برای تعیین شدت بیماری. در بیماران بدون علامت، درمان محافظه کارانه شامل مدیریت علائم و انجام فعالیت‌های بدنی قابل تحمل است. با این حال، بیماران علامت‌دار یا کسانی که عملکرد بطن چپ آن‌ها به شدت کاهش یافته است، باید تحت عمل جراحی تعویض دریچه آئورت قرار گیرند.