جدول محتوا
برونشیت حاد
خلاصه
برونشیت حاد یک عفونت دستگاه تنفسی تحتانی (LRTI) است که با التهاب برونش‌ها مشخص می‌شود. این شرایط اغلب به دنبال عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URTI) ایجاد شده و در بیش از 90% موارد ویروسی است. برونشیت حاد ممکن است با سرفه، آبریزش بینی، سردرد و بی‌حالی تظاهر یابد. سرفه می‌تواند به مدت 2-3 هفته ادامه داشته باشد و معمولاً خودمحدودشونده است. اغلب خلط دار بوده و همراه با درد قفسه سینه است. تشخیص براساس علائم بالینی و یافته‌های سمع گذاشته می‌شود. آزمایشاتِ تشخیصیِ بیشتر، معمولاً لازم نیست. تشخیص‌های افتراقی مهمی که باید در نظر گرفته شوند، شامل آسم، تشدید حاد COPD و پنومونی می‌باشند. مدیریت برونشیت حاد شامل هیدراتاسیون کافی و درمان علامتی است. درمان با آنتی بیوتیک به طور کلی اندیکاسیون ندارد. در حالی که برونشیت مزمن نیز در اثر التهاب برونش‌ها می‌باشد، اما تظاهرات بالینی و درمان آن بسیار متفاوت است.
اتیولوژی
- ویروسی (> 90 % موارد):
- آنفلوانزای A و B
- پاراآنفلوانزا
- آدنوویروس
- RSV (ویروس سنسیشیال تنفسی)
- رینوویروس
- کروناویروس
- باکتریال
- محیطی