کولهسیستیت حاد به التهاب حاد کیسه صفرا اشاره دارد که معمولاً در اثر انسداد مجاری صفراوی توسط سنگ صفرا ایجاد میشود. کولهسیستیت غیرسنگی کمتر شایع است و بیشتر در بیماران شدیداً بدحال دیده میشود. درد RUQ، نشانه مورفی مثبت و تب از تظاهارت بالینی مشخص کولهسیستیت حاد است. سونوگرافی RUQ روش تصویربرداری اولیه ترجیحی است که میتواند اتساع کیسه صفرا، التهاب و تجمع مایع طراف کیسه صفرا را نشان دهد. آنتیبیوتیک درمانی تجربی و کولهسیستکتومی لاپاراسکوپیک اصلیترین درمانها هستند. کولهسیستکتومی لاپاراسکوپیک باید در اسرع وقت و ترجیحاً طی 72 ساعت پس از بستری انجام شود، مگر این که خطرات جراحی و بیهوشی بیش از مزایای جراحی فوری باشد. در بیماران پرخطر با کولهسیستیت شدید، باید یک روش درناژ صفراوی موقت (کولهسیستوستومی از راه پوست، تعبیه استنت کیسه صفرا بصورت اندوسکوپیک) انجام شود و پس از رفع علائم حاد، کولهسیستکتومی با فاصله زمانی برنامهریزی شود. از عوارض کولهسیستیت حاد میتوان به کولسیستیت گانگرن شده، کولهسیستیت آمفیزماتیو، پارگی کیسه صفرا، فیستول صفراوی-رودهای، ایلئوس ناشی از سنگ صفرا و آبسه کبدی پیوژنیک اشاره کرد. کولهسیستیت مزمن ممکن است در اثر حملات مکرر کولسیستیت حاد یا به علت بیماری مزمن کلیوی ایجاد شود. التهاب مزمن کیسه صفرا خطر ابتلا به سرطان کیسه صفرا را افزایش میدهد.
لطفاً برای دسترسی کامل به تمام محتویات، اشتراک ویژه تهیه کنید.