منو
منو
جدول محتوا
نارسایی حاد قلب
خلاصه
نارسایی حاد قلب، شروع سریع یا بدتر شدن علائم نارسایی قلبی است و این اتفاق یکی از دلایل عمده بستری‌شدن بیماران مسن می‌باشد. چندین عامل محرک می توانند باعث عدم توان جبران نارسایی قلبی به صورت حاد (ADHF) شوند، اما این وضعیت ممکن است در بیمارانی که سابقه قبلی بیماری ندارند (نارسایی قلبی جدید) نیز به طور ناگهانی ایجاد شود. تشخیص براساس ویژگی‌های بالینی معمول (به عنوان مثال، تنگی‌نفس)، یافته‌های آزمایشگاهی (مثلاً، افزایش BNP) و یافته‌های تصویربرداری (به عنوان مثال، ادم ریوی) صورت می‌گیرد. به دلیل وجود همزمان بیماری‌های زمینه‌ای، مدیریت این بیماری اغلب چالش برانگیز است. اکثر بیماران برای دریافت درمان با دیورتیک‌های داخل وریدی، گشادکننده‌های عروق، تنظیم داروهای نارسایی قلبی مزمنی که مصرف می‌کنند، پشتیبانی تنفسی و نظارت دقیق باید بستری شوند.
تعریف
- نارسایی حاد قلب: بروز سریع و ناگهانی نارسایی قلبی جدید یا بدتر شدن نشانه‌ها و علائم نارسایی قلبی از پیش تشخیص داده‌شده.
- نارسایی قلبی جبران‌نشده‌ی حاد (ADHF): نارسایی حاد قلب به دلیل عدم توانایی بدن در جبران بیماری/ کاردیومیوپاتی پیشین (شایعترین علت)
- نارسایی قلبیِ جدید: نارسایی حاد قلب که برای اولین بار در طول زندگی فرد رخ می‌دهند، بدون این که کاردیومیوپاتی به‌خصوصی داشته باشد (تقریباً در 15% موارد).