مجاری هوایی و ریه‌ها

سیستم تنفسی شامل یک ناحیه‌ی هدایتی (فضای مرده آناتومیک؛ یعنی مجاری تنفسی دهان، بینی، حلق، حنجره، نای، برونش‌ها، برونشیول‌ها و برونشیول‌های انتهایی) و یک منطقه تنفسی (پارانشیم ریه؛ یعنی برونشیول‌های تنفسی، مجاری آلوئولی و کیسه‌های آلوئول). ناحیه‌ی هدایتی از بافت غیر تنفسی تشکیل شده و عبور هوا برای انجام تهویه در ناحیه‌ی تنفسی که محل تبادل O2 و CO2 می‌باشد را فراهم می کند. سیستم تنفسی به یک قسمت فوقانی (ساختارهای حنجره به بالا) و یک قسمت تحتانی (ساختارهای زیر حنجره) تقسیم می‌شود. کل دستگاه تنفسی تا قسمت برونشیول‌ها از اپیتلیوم مژ‌ک‌دار پوشیده شده است که با کمک به پاکسازی مجاری تنفسی، به عنوان مثال، گرد و غبار و میکروارگانیسم‌ها، محافظت ایمنی فراهم می‌کند. غضروف‌های هیالین به صورت حلقه‌های C شکل (در نای) و صفحات غضروفی (در برونش) محافظت و یکپارچگی ساختاری را ایجاد می‌کند. تبادل گاز در آلوئول های ریه صورت می‌گیرد. ریه راست از 3 لوب (بالا، وسط و پایین) تشکیل شده است، در حالی که ریه سمت چپ از 2 لوب (بالا و پایین) و لنگولا، ساختاری که با لوب میانی ریه راست همگن است، تشکیل شده. ریه چپ فضای خود را با قلب تقسیم می کند، جایی که در شکاف قلبی جای می‌گیرد. رشد و تکامل ریه‌ها از دوره جنینی آغاز می شود و تقریباً تا 8 سالگی ادامه دارد.