جدول محتوا

برونشکتازی

خلاصه

برونشکتازی یک اتساع غیرطبیعی و غیرقابل بازگشت در درخت برونشی است که معمولاً به‌ دلیل دوره‌­های التهابی برونشی، قرارگیری توپی­‌های موکوسی در مجاری هوایی و تخریب پیشرونده­‌ی این مجاری، به وجود می­‌آید. اگرچه با توجه به مصرف گسترده‌­ی آنتی‌­بیوتیک­‌ها برونشکتازی یک بیماری نادر به حساب می‌­آید، اما هنوز هم شرایط­ی مثل سیستیک فیبروزیس (CF) ، پنومونی طول­‌کشیده یا شدید، نقص سیستم ایمنی، و COPD می­‌توانند با شکل­‌گیری برونشکتازی همراه باشند. مهم­ترین یافته‌­ی بالینی سرفه‌های مزمن و دارای خلط‌­های فراوان چرکی است. علائم دیگر عبارتند از: تنگی‌نفس، رینوسینوزیت باکتریال و هموپتزی. ممکن است در معاینه­‌ی بالینی کراکل و رونکای در سمع شنیده شود، که معمولاً با ویز همراهند. CT اسکن با رزلوشن بالا بهترین تست تشخیصی برونشکتازی است و در آن دیواره­‌های برونشی ضخیم‌­شده، ظاهری شبیه انگشترهای مردانه و خطوط “ریل قطاری” دیده می­‌شود. درمان روی تسکین بخشیدن علائم و جلوگیری از تشدید بیماری تمرکز دارد، و شامل فیزیوتراپی ریوی و مصرف آنتی‌­بیوتیک‌­ها برای درمان عفونت­‌های زمینه­‌ای می‌­باشد. در موارد نادر، هموپتزی ماسیو یا زیاد ممکن است یکی از عوارض برونشکتازی باشد و عمل جراحی یا آمبولیزاسیون شریان ریوی لازم شود.

اتیولوژی

برونشکتازی در نتیجه­‌ی دو فرایند مهم که در برونش‌­ها رخ می­‌دهند، به وجود می­‌آید: عفونت یا التهاب موضعی ریوی همراه با یکی از مشکلاتی مثل ناتوانی در پاک کردن ترشحات مجاری هوایی، انسداد این مجاری، یا اختلال در مکانیسم­‌های دفاعی بدن. این فرایندها باعث اتساع دائمی مجاری هوایی می‌­شوند.
برونشکتازی (کپشن)

عکس نمونه‌­ای از ریه ( منظر ساژیتال)

برونش‌­های محیطی متسع در ناحیه­‌های تحتانی

این تظاهر تیپیک برونشکتازی است.​

تصویر برشی از یک نمونه‌ی ریه

برونش‌ها در جهت محور طولی باز شده‌اند. برونش واقع در کرکز تصویر نسبتاً پهن‌تر شده است، یعنی قطرش افزایش یافته (برونشکتازی) و رنگ قرمز متمایل به قهوه‌ای مخاطش، بیانگر وجود التهاب مزمن است. در قسمت محیطی سمت چپ تصویر می‌توان تفاوت در قطر و رنگ خاکستری مخاط برونش طبیعی را با این برون متسع مقایسه کرد.

لطفاً برای دسترسی کامل به تمام محتویات، اشتراک ویژه تهیه کنید.

error: محتوا محافظت‌شده می‌باشد

برونشکتازی