غضروف نوعی بافت همبند است که با فشار و کشش لازم برای حرکت مکانیکی سازگار است. از غضروفها (سلولهای غضروفی) و یک ماتریکس خارج سلولی اختصاصی (ECM) تشکیل شده است. سه نوع غضروف وجود دارد: غضروف هیالین (غلیظترین نوع، به عنوان مثال در تیغه بینی)، غضروف فیبرو (مثلاً در دیسکهای بین مهرهای)، و غضروف الاستیک (مثلاً در گوش). غضروف شامل عروق نیست و مواد مغذی را از طریق انتشار توسط غشای غضروفی (پریکندریوم) یا مایع مفصلی (مایع سینوویال) دریافت میکند. در طی رشد اسکلتی جنینی، استخوانهای متعددی در ابتدا به عنوان مدلهای غضروفی تولید میشوند که سپس در رحم یا پس از تولد استخوانی میشوند.
سلولهای غضروفی:
ماتریکس خارج سلولی غضروف:
تصویر 1، ویژگیهای ارتجاعی غضروفها:
پریکوندریوم:
نکته: غضروف مفصلی و فیبرو غضروفی توسط پریکندریوم احاطه نشدهاند.