به طور کلی یبوست به صورت حرکات رودهای < 4 بار در هفته اطلاق میشود، که ممکن است با مدفوع سخت، تنسموس یا سفتی شکم و زور زدن برای تخلیه مدفوع همراه باشد. یبوست ممکن است اولیه یا ثانویه باشد. انواع یبوست اولیه (هیچ علت ارگانیک مشخصی وجود ندارد) عبارتند از یبوست با ترانزیت (عبور مواد) طبیعی (به دلیل مصرف ناکافی کالری، فیبر یا آب) و یبوست با ترانزیت کند روده و ناهماهنگی عضلات کف لگن. یبوست ثانویه ممکن است ناشی از دارو (اپیوئیدها، ضدافسردگیهای سهحلقهای، CCBs) باشد یا به دلیل اختلالات متابولیکی (هایپوتیروئیدی، هایپرکلسمی)، اختلالات عصبی (ضایعه نخاعی) یا انسداد مکانیکی روده (سرطان روده بزرگ) ایجاد شود. هر علت زمینهای قابل شناسایی باید مدیریت شود. در صورت عدم وجود بیماری، میتوان با ورزش منظم، دریافت آب کافی و مکمل فیبر آن را برطرف نمود. ملینهای اسمزی یا ترشحی ممکن است در بیمارانی که یبوست مداوم دارند استفاده شوند. استفاده طولانی مدت از ملینها ممکن است منجر به ایجاد وابستگی و یبوست متناقض شود.