جدول محتوا

بیماری دیورتیکولار

خلاصه

بیماری دیورتیکولار شامل یک سری از مشکلات کولونd است که باعث بیرون ­زدگی غیر نرمال لایه مخاطی کولون به بیرون می­‌شوند (دیورتیکول). این بیماری به دو دسته‌ی دیورتیکولوز (دیورتیکول غیر التهابی) و دیورتیکولیت (دیورتیکول التهابی) تقسیم می‌شود. رخداد دیورتیکول کولون می‌تواند به خاطر افزایش فشار داخل مجرای کولون به صورت مزمن به خاطر یبوست (مثلاً به دلیل فیبر کم در داخل غذا، نبود فعالیت بدنی) و ضعیف شدن بافت همبند در ارتباط با افزایش سن باشد. همین عوامل باعث می‌شود که لایه مخاطی از طریق ناحیه ضعیف شده به داخل لایه عضلانی فتق پیدا کند. به طور معمول کولون سیگموئید درگیر است. بروز این بیماری با افزایش سن زیاد می‌شود؛ به طوری که نصف افراد > 70 سال با این بیماری درگیر می‌شوند. دیورتیکولوز معمولاً بدون علامت است ولی ممکن است که همراه با خونریزی دستگاه گوارش تحتانی، تغییر عادات روده‌ای و/ یا درد شکمی باشد. دیورتیکولیت ممکن است که لوکالیزه باقی بماند (دیورتیکولیت خفیف بدون عوارض) یا اینکه عوارضی مانند آبسه یا پرفوراسیون (دیورتیکولیت همراه با عوارض) داشته باشد. دیورتیکولیت معمولاً خود را با تب و درد LLQ (چون بیشتر کولون سیگموئید را درگیر می‌کند) نشان می‌دهد. کولونوسکوپی روش تشخیصیِ انتخابی برای دیورتیکولیت‌های علامت­دار است ولی اگر به دیورتیکولیت حاد شک داشته باشیم کنترااندیکاسیون دارد. در این موارد CT اسکن با کنتراست وریدی ارجح است. دیورتیکولیت بدون عوارض معمولاً به درمان محافظه‌کارانه (conservative management) با استراحت روده‌ای (NPO) و ضددردها جواب می‌دهد؛ آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی وسیع‌الطیف برای موارد با ریسک بالای عوارض نگه‌داشته می‌شوند. در دیورتیکولیت عارضه‌دار درمان بیمار شامل: آنتی‌بیوتیک وریدی، درمان همه عوارض و در بعضی موارد رزکسیون کولون است. زمانی که فاز حاد بیماری خوابید، انجام کولونوسکوپی برای رد بدخیمی ضروری است.  کولکتومی الکتیو برای تمام بیماران با دیورتیکولیت عارضه‌دار که به صورت محافظه‌کارانه درمان می‌شوند پیشنهاد می‌گردد. این اقدام برای موارد دیورتیکولیت بدون عارضه اندیکاسیون ندارد­.

تعریف

  • دیورتیکول: حفره‌ی بن­بستی که از دیواره دستگاه گوارش بیرون می‌زند و با مجرای آن در ارتباط است.
    • دیورتیکول واقعی: نوعی از دیورتیکول است که کل دیواره را درگیر می‌کند.
      • نادر است (به جز دیورتیکول مکل).
      • معمولاً مادرزادی هستند.
      • معمولاً در سکوم اتفاق می‌افتند.
      • به ندرت در کولون رخ می‌دهد.
    • دیورتیکول کاذب یا سودودیورتیکول: نوعی دیورتیکول که فقط دارای مخاط و زیر مخاط است و لایه‌های عضلانی و ادوانتیس را ندارند.
      • شایع­ترین نوع دیورتیکول دستگاه گوارش
      • معمولاً اکتسابی است.
    • دیورتیکولوز: حضور دیورتیکول کولون متعدد بدون شواهدی از عفونت یا التهاب
    • دیورتیکولیت: التهاب دیورتیکول کولون
دیورتیکول حقیقی و دیورتیکول کاذب

دیورتیکول حقیقی تمام لایه‌های دیواره‌ی روده از جمله لایه‌ی عضلانی را درگیر می‌کند، درحالی که دیورتیکول کاذب فقط توسط لایه‌ای از مخاط و زیرمخاط پوشیده شده است. دیورتیکول کاذب در نقاطی که لایه‌‌ی عضلانی ضعیف است و احتمالا به دلیل عروق روده‌ای که قبلاً پاره شده‌اند، بیرون زده‌اند.

© AMBOSS

لطفاً برای دسترسی کامل به تمام محتویات، اشتراک ویژه تهیه کنید.

error: محتوا محافظت‌شده می‌باشد

بیماری دیورتیکولار