جدول محتوا

عفونت‌های اکینوکوکوسی

خلاصه

 اکینوکوکوس انسانی، یا بیماری هیداتید، جزو بیماری‌های انگلی تلقی می‌شود که توسط کرمی نواری شکل از اکینوکوکوس‌ها به وجود می‌آید. شایعترین فرم‌های بیماری هیداتید شامل اکینوکوکوزیس کیستیک (کرم اکینوکوکوس گرانولوز) و اکینوکوکوزیس الوئولار (اکینوکوکوس مولتی لوکولار) می‌باشد. عفونت با خوردن تخم‌های انگل از طریق بردن دست به دهان و یا مصرف غذا و آب آلوده به مدفوع سگ یا سایر حیوانات به انسان منتقل می‌شود. پس از دوره خفتگی طولانی، اکینوکوکوس گرانولوزا، به صورت کیست منفرد کبدی (کیست هیداتید) نمایان می‌شود. این کیست می‌تواند بی‌علامت باشد و یا مریض با دردشکمی مراجعه کند. در حالی که عفونت با اکینوکوکوس مولتی لوکولار مشابه با بدخیمی کبدی رفتار می‌کند و با تهاجم و تخریب بافت‌های اطراف می‌تواند باعث هایپرتنشن پورت، کلانژیت، زردی و حتی سیروز نیز شود. سایر تظاهرات خارج کبدی می‌تواند به دلیل متاستاز و پخش شدن عفونت به سایر بافت‌ها (ریه‌ها و مغز) ایجاد شود .درمان اکینوکوکوزیس الوئولار (AE) نسبت به اکینوکوکوز کیستیک (CE) دشوارتر بوده و کشندگی بیشتری دارد. درمان هر دو شامل داروهای ضد انگلی (آلبندازول یا مبندازول) در ترکیب با جراحی می‌باشد

اتیولوژی

  • پاتوژن ها: کرم‌های نواری شکل اکینوکوکوس
    • اکینوکوکوس گرانولوزا (عامل کیستیک اکینوکوکوس)
    • اکینوکوکوس مولتی لوکولار
  • انتقال:
    • تماس دست با دهان:
      • داشتن حیوان خانگی
      • مدفوع سگ یا گربه ی آلوده
    • غذا یا آب آلوده به مدفوع
اکینوکوکوس گرانولوزای بزرگسال (با پوشش)

اکینوکوکوس گرانولوزا از یک اسکولکس (سر؛ پیکان سفید) با چندین قلاب خمیده در قسمت جلویی رستلوم و مکنده‌های عضلانی که در سمت جانبی تشکیل شده‌اند (در این تصویر قابل مشاهده نیست)، که به اتصال به میزبان کمک می‌کند. گردن، اسكولكس را از بدن قطعه‌قطعه‌ایش شده جدا می‌كند (پروگلوتیدها). قدامی‌ترین بخش، پروگلوتید نابالغ (1) است که حاوی توده جوانه‌زا است. پروگلوتید میانی (2) شامل اندام‌های تولیدمثل (تخمدان‌ها و بیضه‌ها) است. خلفی‌ترین قسمت، پروگلوتید گراوید است و شامل تخم‌ها و رحم است.

پاتوفیزیولوژی

  • پاتوژن‌ها: کرم‌های اکینوکوکوس
    • اکینوکوکوس گرانولوزا باعث اکینوکوکوس کیتسکیک (CE)
    • اکینوکوکوس مولتی‌لوکولاریس باعث اکینوکوکوس آلوئولار (AE)
  • انتقال:
    • دست به دهان:
      • از طریق خَز میزبانان انگل (سگ یا گربه)
    • مصرف آب یا غذای آلوده به مدفوع میزبان

لطفاً برای دسترسی کامل به تمام محتویات، اشتراک ویژه تهیه کنید.

error: محتوا محافظت‌شده می‌باشد