فتق هیاتال

هرنی (فتق) هیاتال به بیرون‌زدگی غیرطبیعی ارگان‌های شکمی از جمله معده (شایعتر) یا روده‌ها به داخل قفسه سینه از طریق سوراخ عبوری مری در دیافراگم گفته می‌شود. این عارضه می‌تواند مادرزادی و یا اکتسابی باشد، از ریسک فاکتورهای فتق هیاتال اکتسابی می‌توان به سیگار، چاقی و افزایش سن اشاره کرد. می‌توان انواع آن را به چهار دسته تقسیم کرد: Sliding (لغزشی)، پاراازوفازیال، مختلط و کمپلکس. در نوع اول که حدود 95% فتق‌های هیاتال را تشکیل می‌دهد، محل اتصال مری به معده و ناحیه‌ی کاردیا به بالا لغزش پیدا می‌کنند. در نوع پاراازوفازیال، فوندوس معده فقط به فضای قفسه‌ی سینه وارد می‌گردد. درنوع مختلط هر دو مورد یک و دو اتفاق می‌افتد. در نوع کمپلکس که بسیار نادر می‌باشد، تمام ارگان‌های شکمی غیر از معده می‌توانند وارد شکم شوند که بیشتر در نوع مادرزادی فتق هیاتال اتفاق می‌افتد. تقریباً نصف بیماران دارای فتق هیاتال بی‌علامت بوده و لازم نیست قرایند درمانی یا جراحی خاصی انجام دهند. بیماران علامت‌دار با فتق هیاتال لغزشی از رفلاکس اسید معده به مری (GERD) رنج می‌برند، که می‌تواند با اصلاح سبک زندگی و استفاده از PPIs آن را درمان کرد. بیماران با فتق نوع پاراازوفازیال و مختلط از دیس‌فاژی، درد پشت جناغ، درد شکم، و در موارد نادر ولولوس و پیچ خوردگی معده رنج می‌برند. تمامی بیماران علامت‌دار نوع 2، 3، 4 فتق هیاتال باید جراحی شوند.