منو
منو
جدول محتوا
لنفوم هوچکین
خلاصه
لنفوم هوچکین نوعی لنفوم بدخیم با منشأ سلول‌های لنفوسیتی B است که دارای دو پیک سنی، یکی در دهه سوم و دیگری دهه 6-8 زندگی می‌باشد. سازمان بهداشت جهانی این بیماری را به دو گروه کلاسیک و ندولار با غالبیت لنفوسیت تقسیم می‌کند. از ریسک فاکتورهای شکل‌گیری لنفوم هوچکین می‌توان مونونوکلئوز عفونی (در اثر ویروس EBV) و ضعف سیستم ایمنی (مثلاً در بیماری ایدز) را نام برد. لنفوم هوچکین معمولاً با لنفادنوپاتی بدون درد، تب، تعرق شبانه و کاهش وزن ناخواسته تظاهر می‌یابد. تب پِل-ابشتین (تب دوره‌ای به صورت دوره‌های با دمای بالا و طبیعی) و درد ایجاد شده توسط الکل در گره‌های لنفی درگیر، از تظاهرات کمتر شایع اما با اختصاصیت بالا برای لنفوم هوچکین می‌باشند. گره‌های لنفی مشکوک بزرگ شده را برمی‌دارند و تشخیص قطعی با مشاهده سلول‌های ریداشتنبرگ (سلول‌های بدخیم B) در نمونه تهیه شده از گره لنفی گذاشته می‌شود. در درجه‌بندی (Staging) بیماری، از محل درگیرشده نسبت به دیافراگم و حضور علائم سیستمیک (تب، تعریق و کاهش وزن) استفاده می‌شود. درمان در مراحل اولیه شامل رادیوتراپی و شیمی‌درمانی می‌باشد. در مراحل پیشرفته‌تر بیماری، رادیوتراپی به دلیل پخش شدن لنفوم در بدن کاربردی ندارد و فقط پلی‌کموتراپی انجام می‌شود.
اپیدمیولوژی
- بروز:
- 2-3 نفر از 100000 نفر در سال
- ساب تایپ آن به سن بیمار بستگی دارد.
- بزرگسالان جوانتر: لنفوم هوچکین اسکلروزان ندولار
- بزرگسالان مسن‌تر: لنفوم هوچکین سلولاریته مخلوط
- بیماری دارای دو پیک سنی می‌باشد:
- 25-30 سالگی
- 50-70سالگی
- جنسیت: مردان بیشتر از زنان گرفتار می‌شوند. (مخصوصاً در کودکان)
- استثناء: زیردسته اسکلروزان ندولار (شایعترین زیردسته) هردو جنس را به صورت برابر درگیر می‌کند.
اتیولوژی
علل اصلی ناشناخته اند، اما برخی ریسک فاکتورهای شناخته شده عبارتند از:
- همراهی و ارتباطی قوی با ویروس ابشتاین بار (EBV)💬
- ضعف سیستم ایمنی: پیوند اندام یا سلول‌ها، داروهای مهارکننده ی ایمنی، عفونت با HIV💬و کموتراپی
- بیماری‌های اتوایمیون (آرتریت روماتوئید، سارکوئیدوز)