هایپوگلایسمی یا گلوکز خون پایین، علل زیادی دارد، اما بیشتر در بیماران دیابتی به دلیل پیامد انسولین درمانی یا داروهای دیگر اتفاق میافتد. شروع علائم افت قند خون تا حد زیادی به مکانیسمهای سازگاری فیزیولوژیکی فرد بستگی دارد، اما به طور کلی علائم در اغلب افراد وقتی که گلوکز خون به < 70mg/dL برسد، شروع میشوند. هایپوگلیسمی با علائم اتونوم (مانند گرسنگی، تعریق، تاکیکاردی) و علائم نوروگلیکوپنیک (مانند گیجی، تغییرات رفتاری و خواب آلودگی) ظاهر میشود. از آنجا که افت قند خون طولانی مدت میتواند منجر به آسیب حاد مغزی شود، تغییرات وضعیت روانی بیمار باید فوراً بررسی گردد، سطح گلوکز اندازهگیری شده و سپس درمان با گلوکز شروع شود. درمان در بیمارانی که هنوز هوشیار هستند شامل یک کربوهیدرات سریع-الأثر مانند قرصهای گلوکز، آب نبات یا آب میوه است. بیمارانی که پاسخ نمیدهند، با تزریق داخل وریدی دکستروز یا گلوکاگون عضلانی درمان میشوند.