سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک بیماری مزمن شایع است که حدود 20-50% از شکایات دستگاه گوارش را تحت تأثیر قرار میدهد. پاتوفیزیولوژی ِدقیق، ناشناخته است، اما ممکن است تغییراتی در تحرک دستگاه گوارش، حساسیت زیاد احشایی و تغییر نفوذپذیری دستگاه گوارش داشته باشد. این بیماری با تغییرات مکررِ غیراختصاصی در حرکات روده (اسهال یا یبوست) و علائم شکمی (درد منتشر، فشار) ظاهر میشود. برای تشخیص IBS از معیارهای تشخیصی Rome IV (که براساس تغییراتی در عادات روده است) استفاده میشود. مطالعات و تصویربرداری آزمایشگاهی هیچ اختلالی را نشان نمیدهد. درمان، شامل اصلاح رژیم غذایی و تجویز داروهای مبتنی بر علائم (ضد اسهال، ملین و ضد اسپاسم) است.