کاهش خونرسانی روده میتواند بصورت حاد یا مزمن روده کوچک یا بزرگ را تحت تاثیر قرار دهد. ترومبوآمبولی، آترواسکلروز و هایپوتنشن شدید میتوانند از دلایل رخداد این شرایط باشد. این بیماری ممکناست به صورت درد شکمی بعد از غذا و اسهال خونی تظاهر مییابد. در موارد شدید انفارکتوس، پارگی روده سبب سپسیس و مرگ میشود. تشخیص اولیه و سریع بسیار مهم است. تکنیکهای تصویربرداری (CT آنژیوگرافی، سونوگرافی، کولونوسکوپی) درتشخیص تنگیها وانسدادهای روده کمک کننده میباشد. فرمهای مزمن و تحت حاد بیماری پیش آگهی بهتری دارند و پروسیجرهای ریواسکولاریزاسیون (استنت، جراحی پیوند) و درمان علامتی اثر بخشی دارد. عوارض شامل پریتونیت، پارگی روده و سپسیس میباشد.
تعریف
ایسکمی روده به سه تایپ مختلف تقسیم میشود:
کولیت ایسکمیک: ایسکمی کولون به ندرت سبب گانگرن شده و در اغلب موارد خودبخود برطرف میشود.
ایسکمی حاد مزانتر: کاهش خونرسانی به روده کوچک، که میتواند منجر به رخداد انفاکتوس روده شود.
ایسکمی مزمن مزانتر: کاهش خونرسانی روده کوچک بصورت اپیزودیک، ناشی از آترواسکلروز.