لژیونلوز

لژیونلوز عفونت ناشی از لژیونلا پنومونی، یک باسیل گرم منفی است که در محیط‌های آبی گرم مانند سیستم‌های آب آشامیدنی، وان‌های آبِ گرم و واحدهای تهویه هوا، رشد می‌کند. انتقال با استنشاق قطرات آب آلوده و آئروسل انجام می‌شود. لژیونلوز یک عفونت بیمارستانی شایع است. عوامل خطر قابل توجه شامل سیگار کشیدن، بیماری‌های مزمن ریه، سن بالا و سیستم ایمنی سرکوب شده است. لژیونلوز به دو شکل وجود دارد: بیماری لژیونلر و تب پونتیاک. بیماران مبتلا به بیماری لژیونر با پنومونی آتیپیک (تنگی نفس، سرفه بدون خلط و تب خفیف)، معمولاً در ترکیب با علائم مختلف دیگر از جمله تظاهرات گوارشی (مانند اسهال) و عصبی (مانند گیجی) ظاهر می‌شوند. ناهنجاری‌های آزمایشگاهی به خصوص هایپوناترمی شایع است. تب پونتیاک یک بیماری خفیف، خودمحدودشونده و شبه آنفولانزا است. برای تأیید عفونت با لژیونلا از آزمایش آنتی‌ژن ادراری استفاده می‌شود. فلوروکینولون‌ها درمان انتخابی بیماری لژیونر هستند. جهت کنترل بیماری باید اقدامات لازم برای از بین بردن منابع آلوده و جلوگیری از شیوع آن در آینده انجام شود.