منو
منو
جدول محتوا
لنفوم مالت
خلاصه
لنفوم مرتبط با مخاط یا مالتوما، زیرگروهی از لنفوم‌های غیرهوچکین (NHL) ناشی از لنفوسیت B می‌باشد؛ که اغلب افراد مسن را در دهه‌های 7-8 زندگی درگیر می‌کند. مالتوما می‌تواند به دو نوع گاستریک و غیرگاستریک تقسیم شود. مالتومای گاستریک با عفونت هلیکوباکترپیلوری همراهی دارد، در حالی که مالتومای غیرگاستریک با بیماری‌های خودایمن (مثلاً تیروئیدیت هاشیموتو و سندرم شوگرن) همراهی دارد. مالتوما معمولاً با علائم غیراختصاصی (مانند خستگی و کاهش وزن ناخواسته) و معاینه غیرطبیعی همراهی دارد. تشخیص براساس هیستوپاتولوژی و ایمونوهیستوشیمی می‌باشد. در بیمار با مالتومای گاستریک، بیوپسی باید از طریق اندوسکوپی فوقانی دستگاه گوارش انجام شود. عکس برداری با CT برای تعیین استیج لنفوم مالت صورت می‌گیرد. درمان برپایه نوع مالتوما تنظیم می‌شود؛ در مالتومای گاستریک ریشه‌کنی هلیکوباکترپیلوی را داریم. در حالی که مالتومای غیرگاستریک با پرتوگیری، شیمی‌درمانی و جراحی درمان می‌شود.
اپیدمیولوژی
- تقریباً 5% بیماران لنفوم غیرهوچکین را شامل می‌شود.
- دهه‌های 7 و 8 زندگی💬
اتیولوژی
- مالتومای گاستریک : چندین مطالعه ارتباط آن را با عفونت هلیکوباکترپیلوری نشان می‌دهند.💬
- مالتومای غیرگاستریک: با بیماری‌های اتوایمیون همراه است:
- مالتومای غدد بزاقی ← سندرم شوگرن
- ماتومای تیروئیدی ← تیروئیدیت هاشیموتو
- مالتومای روده ← سلیاک
نکته: مالتوما ارتباط قوی با تحریک ایمنی مزمن (مثلاً ناشی از هلیکوباکترپیلوری) دارد.