آپنه انسدادی خواب (OSA) شایعترین اختلال تنفسی مربوط به خواب است و به طور معمول با چاقی همراه است. مشخصه آن انسداد مجاری تنفسی فوقانی به علت کلاپس (روی هم خوابیدن) عضلات حلق در هنگام خواب است که باعث ایجاد چندین اپیزود قطع تنفس (وقفههای آپنه و هایپوپنه) میشود و نتیجهی این اتفاق، رخداد هیپوونتیلاسیون آلوئولی میباشد. خواب آلودگی شدید در طول روز به دلیل اختلال در خواب یکی از علائم رایج است. همسر این افراد معمولاً مشاهده خواب بیقرار و خروپف نامنظم، نفس نفس زدن یا خفگی را گزارش میکنند. تشخیص براساس پلیسومنوگرافی یا آزمایش آپنه خواب در منزل است. بسیاری از بیماران دچار فشار خون بالا ثانویه به دنبال OSA میشوند که پیامدهای قلبی-عروقی آن میتواند امید به زندگی را کاهش دهد. درمان خط اول شامل ونتیلاسیون با CPAP در طول خواب (ونتیلاسیون مداوم با فشار مثبت) است. جایگزینها شامل وسایل داخل دهان (پیشگیری از کلاپس عضلانی) و مداخلات جراحی است. تغییر در سبک زندگی مانند کاهش وزن، عدم مصرف عوامل تشدیدکننده (مانند الکل) و بهبود بهداشت خواب نیز توصیه میشود.
تعریف
OSA (آپنه انسدادی خواب): اختلال تنفس مرتبط با خواب که در آن جریان هوا به شدت کاهش یافته یا به علت انسداد مجاری هوایی فوقانی متوقف میشود.
وقایع غیرطبیعی تنفسی:
آپنه: توقف کامل یا تقریباً کامل جریان هوای دمی (≥ 90%) برای ≥ 10 ثانیه
هایپوپنه: کاهش ≥ 30% جریان هوا برای ≥ 10 ثانیه در ترکیب با کاهش اشباع اکسیژن ≥ 3% یا برخاستن ناگهانی از خواب
RERA (برخاستن ناگهانی از خواب همراه با تلاش تنفسی): برخاستن ناگهانی از خواب به دنبال تلاش برای نفس کشیدن یا کاهش جریان هوا برای ≥ 10 ثانیه بدون هایپوپنه یا آپنه قابلتوجه
لطفاً برای دسترسی کامل به تمام محتویات، اشتراک ویژه تهیه کنید.