منو
منو
جدول محتوا
داروهای ضدانعقاد خوراکی
خلاصه
آنتی کواگولان‌ها برای درمان و پیشگیری از وقایع ترومبوتیک مصرف می‌شوند. شایعترین داروهای این گروه آنتاگونیست‌های ویتامین K (وارفارین، فن‌پروکومون) می‌باشد. آنتی‌کواگولان‌های خوراکی ِآنتاگونیست غیرویتامین k یا همان NOACs مانند دابیگاتران و ریواروکسابان در سال‌های اخیر محبوبیت یافته‌اند. آنتاگونیست‌های ویتامین k، آنزیم ویتامین k اپوکساید ردوکتاز را مهار می‌کند و فاکتورهای وابسته به ویتامین k را در خون کاهش می‌دهند(اثر این داروها ابتدا در فاکتور 7 نمایان می‌شود). اثر آن چندین روز طول می‌کشد، بنابراین مانیتورینگ دوز دقیق و پیگیری PT (زمان پروترومبین) الزامی است. این داروها بوسیله آنزیم C-P450 متابولیزه می‌شوند و با غذاها و داروهای زیادی تداخل ایجاد می‌کنند. داروهای NOACs بصورت انتخابی ترومبین (دابیگاتران) یا فاکتور 10 (آپیکسابان، ریواروکسابان، اندوکسابان) را مهار می‌کنند. به علت نیمه عمر و تداخلات دارویی کمتر راحت‌تر کنترل می‌شوند و نیازی به مانیتورینگ ندارند. علاوه براین در مواردی که چندین داروی ضدانعقادی تجویز می‌شود، باید مانیتورکردن جهت پیشگیری از خونریزی انجام شود.