پسوریازیس

پسوریازیس التهاب پوستی مزمن شایعی است که افرادی با استعاد ژنتیکی را درگیر می‌کند. ضایعات تیپیک پلاک‌های اریتماتوس، با حاشیه منظم، پوسته ریزی دهنده و خارش داری هستند که روی سطوح اکستانسور بدن (زانوها، آرنج) تشکیل می‌شوند؛ اگرچه ممکن است پوست سر و پشت را نیز درگیر کند. سایر یافته‌های بالینی شایع شامل درگیری ناخن‌ها (سوراخ شدن، تغییررنگ) یا مفاصل است که عموماً به صورت آرتریت انگشتان و مهره‌های کمری رخ می‌دهد. این بیماری چندین ساب تایپ با محل، اندازه و شدت ضایعات مختلف دارد. تشخیص، ابتدا بر پایه‌ی یافته‌های بالینی بوده و با تست‌های خاص (علامت Auspitz) یا بیوپسی قطعی می‌شود. پسوریازیس خفیف با داروهای موضعی (مانند استروئید) کنترل می‌گردد؛ درحالی که در موارد متوسط تا شدید درمان سیستمیک (PUVA) انجام می‌شود.