جدول محتوا

آرتریت روماتوئید (RA)

خلاصه

آرتریت روماتوئید (RA) اختلال اتوایمیون التهابی است که با درد و تورم مفصل و تخریب سینوویال شناخته می‌شود. بیماری اغلب زنان میانسال را درگیر کرده و تظاهرات خارج مفصلی مانند ندول‌های روماتوئیدی و فیبروز ریوی نیز دیده می‌شود. تشخیص براساس تظاهرات بالینی (سفتی صبحگاهی، تورم متقارن مفاصل) و تست‌های آزمایشگاهی (anti-CCP مثبت) داده می‌شود. یافته‌های رادیوگرافی (باریک شدن فضای مفصلی، تورم بافت نرم) در مراحل پیشرفته بیماری دیده می‌شوند و نمی‌توان برای تشخیص از آن‌ها استفاده کرد. داروهای ضدروماتیسمی متعادل کننده بیماری (DMARDs) موفقیت بالایی در درمان تغییر پیش آگهی داشته‌اند. درمان قطعی و کامل RA غیرممکن است، اما می‌توانیم از عوارض خطرناک آن (آسیب شدید مفصل) پیشگیری کنیم.

اپیدمیولوژی

  • شیوع: در 1 درصد مردم قفقاز دیده می‌شود و به میزان کمتری در میان چینی ها و آفریقایی‌ها دیده شده است.
  • جنسیت: ♀ > ♂ (3:1)
  • پیک بروز: بالای 65 سال💬

اتیولوژی

  •  بیماری التهابی مزمن با اتیولوژی ناشناخته
  • تصور می‌شود چندین فاکتور زیر نقش مهمی در ایجاد بیماری دارند:
    • ژنتیک: آرتریت روماتوئید (RA) با تایپ های خاصی از HLA مثلاً HLA-DR4 و HLA-DR1 همراهی دارد.
    • محرک های محیطی (عفونت، تنباکو)
    • فاکتورهای هورمونی

پاتوفیزیولوژی

  • در ابتدا التهاب غیراختصاصی بافت سینوویال را درگیر می‌کند و سپس با فعالیت لنفوسیت‌های T تشدید می‌یابد. (پاسخ خودایمن)
  • با گذشت زمان ممکن است افیوژن التهابی مفصل و هایپرتروفی سینوویال به همراه تخریب پیشرونده استخوان و غضروف دیده می‌شود.
    • هایپرپلازی سینوویال
    • تشکیل Pannus در طول بافت سینوویال ← تولید پروتئیناز ← تخریب ماتریکس غضروفی خارج سلولی
  • بیماران با فاکتور روماتوئید (RF) مثبت، با احتمال بیشتری تظاهرات خارج مفصلی را نشان می‌دهند.

لطفاً برای دسترسی کامل به تمام محتویات، اشتراک ویژه تهیه کنید.

error: محتوا محافظت‌شده می‌باشد