پدیده رینود (فنومن رینود)

نگاه کلی:

• شوک وازواسپاستیک که با سرما یا استرس احساسی تحریک می‌شود.
• در زنان شایعتر می‌باشد.

  اولیه (بیماری رینود):

• ایدیوپاتیک (بدون وجود تغییرات عروقی قابل توجه)
• وازواسپاسمِ شریان‌ها و آرتریول‌های انگشتان
• شروع بیماری معمولاً < 30 سالگی است.

  ثانویه (سندرم رینود):

• وازواسپاسم در عروقی که تغییرات آرتریولار نشان داده‌اند، که می‌تواند بر اثر موارد زیر باشد:
  • داروها: بتابلاکرها، ارگوتامین، بلئومایسین
  • سیگار
  • ترومای شغلی: به دست گرفتنِ ابزار لرزشی، تایپ کردن
  • افزایش ویسکوزیته خون: پلی‌سیتمی، پاراپروتئینمی (پلاسموسیتوما، ماکروگلوبولینمی والدنشتروم)، کرایوگلوبولینمی، بیماری آگلوتینین سرد
  • واسکولیت‌ها (بیماری برگر)
  • بیماری‌های بافت همبند؛ اسکلرودرمی (سندرم CREST)💬، لوپوس (SLE)، سندرم شوگرن، MCTD (بیماری بافت همبند مخلوط)
  • بیماری‌های شریانی: بیماری عروق محیطی
  • سرمازدگی
  • بیماری‌های عصبی: سندرم تونل کارپال، هرنی (فتق) دیسک بین مهره‌ای
•  معمولاً سن بیماران 30 سال به بالا می‌باشد.