منو
منو
جدول محتوا
آرتریت واکنشی (سندرم رایتر)
خلاصه
آرتریت واکنشی (سندرم رایتر) بیماری اتوایمیونی است که در پاسخ به عفونتهای گوارشی و ادراری ایجاد می‌شود. به علت همراهی این بیماری با HLA-B27 آن را جزو اسپوندیلوآرتروپاتی‌های سرونگاتیو تقسیم بندی می‌کنند. این بیماری غالباً افراد جوان را درگیر کرده و معمولاً با علائم خارج مفصلی و اسکلتی-عضلانی نیز همراه می‌باشد. تریاد رایتر شامل اورتریت، کونژانکتیویت (التهاب ملتحه) و آرتریت می‌باشد. تشخیص براساس تظاهرات بالینی، سوابق پزشکی بیمار و معاینه بالینی صورت می‌گیرد؛ هیچ تست خاص آزمایشگاهی برای سندرم رایتر وجود ندارد. درمان در ابتدا علامتی بوده و شامل تجویز NSAIDs (ایبوبروفن، ایندومتاسین، ناپروکسن) می‌باشد. اغلب بیماران بصورت خودبخود بهبود می‌یابند.
اپیدمیولوژی
- همراهی ژنتیکی با HLA-B27
- بطور شایعتر مردان جوان را درگیر می‌کند.
- عفونت HIV ریسک بالاتری برای آرتریت واکنشی دارد.
اتیولوژی
- اختلال اتوایمیون پس از عفونت💬:
- پس از اورتریت: بعد از عفونت با کلامیدیا (شایع) یا اوره آ پلاسما اورالیتیکوم
- پس از عفونتهای روده‌ای: عامل معمولاً شیگلا، سالمونلا یا کمپیلوباکتر می‌باشد.