جدول محتوا

آناتومی و بافت‌شناسی گوش

خلاصه

گوش ارگان مسئول شنوایی و کمک به حفظ تعادل است. این ارگان به سه بخش تقسیم می‌شود: گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی. گوش خارجی از اُریکل (pinna)، مئاتوس شنوایی خارجی (کانال شنوایی) و پرده تیمپانیک (پرده گوش)، که گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند، تشکیل شده است. گوش میانی یک ساختار توخالی است که از حفره تیمپانیک، استخوانچه‌های گوش و شیپور اُستاش بوجود آمده است. شیپور اُستاش، گوش میانی را به نازوفارنکس متصل کرده و فشار بین گوش میانی و اتمسفر را متعادل می‌سازد. اُریکول (لاله گوش) امواج صوتی را دریافت کرده و آن‌ها را از راه کانال شنوایی خارجی به سمت پرده گوش هدایت می‌کند و باعث به حرکت در آمدن این پرده می‌شود. استخوانچه‌های گوش، ارتعاش پرده را گرفته، آن را تقویت می‌کنند و از راه پنجره بیضوی به گوش داخلی می‌رسانند. گوش داخلی یک حفره پر از مایع است که حاوی جسمِ کورتی و سیستم وستیبولار می‌باشد. جسم کورتی مسئول شناسایی صدا بوده و اطلاعات شنوایی را از راه عصب کوکلئار به مغز هدایت می‌کند؛ در حالی که سیستم وستیبولار مسئول ثبت حرکات بدن و حهت‌یابی فضایی است. این سیستم، اطلاعات را از راه عصب وستیبولار به مغز می‌رساند.

گوش خارجی

  • تعریف: بخش خارجی گوش
  • اجزاء
    • اُریکل (لاله گوش یا pinna)
      • ساختار
        • تنها بخش قابل مشاهده گوش (با جشم غیر مسلح)
        • نشکیل‌شده از غضروف الاستیک
      • عملکرد: جمع‌آوری امواج صدا؛ اهمیت در شنوایی جهت‌دار
    • مئاتوس شنوایی خارجی (کانال شنوایی)
      • ساختار
        • یک سوم خارجی از غضروف و دو سوم داخلی از استخوان تشکیل شده است.
        • سراسر کانال توسط اپی‌تلیوم سنگ‌فرشی چندلایه کراتینیزه نازکی پوشیده شده؛ این اپی‌تلیوم حتی پرده گوش را نیز می‌پوشاند.
        • اپی‌تلیوم این ناحیه حاوی غدد سرومن‌ساز تولید کننده سرومِن (موم گوش) هستند: یک ترشح زرد-قهوه‌ای، مومی و ضد باکتری
      • عملکرد: انتقال امواج صدا به پرده گوش
    • پرده گوش (غشای تیمپانیک)
      • ساختار
        • یک غشای نازک و مخروطی-شکل
        • لایه‌های خارجی جلدی، میانی فیبری و داخلی موکوسی
        • اُمبو: نقطه‌ای که استخوانچه‌های گوش به پرده گوش متصل می‌شوند.
        • مخروط نور: یک بازتاب نوری مخطروطی-شکل از نور اتوسکوپ در ربع قدامی تحتانی پرده گوش که برای جهت‌دهی کمک‌کننده است.
      • عملکرد: امواج صدا منجر به ایجاد ارتعاش در پرده گوش شده و این پرده نیز ارتعاشات را به استخوانچه‌های گوش میانی (یعنی چکشی، سندانی و رکابی) انتقال می‌دهد.

معاینه پرده گوش راست

تصویر 1، معاینه پرده گوش راست


عصبدهی لاله گوش

تصویر 2، عصبدهی لاله گوش: چهار عصب کرانیال (V، VII، IX، X) و دو شاخه از شبکه سرویکال (نشأت‌گرفته از C2 و C3) مسئول عصب‌رسانی سوماتیک و حسی لاله گوش هستند. عصب گلوسوفارنژیال (IX)، همراه با شاخه اوریکولار عصب واگ، به لاله گوش عصبدهی می‌کند. در نظر داشته باشید که نواحی عصبدهی شده توسط اعصاب ذکر شده گاهاً باهم همپوشانی دارند.

نکته: ناحیه‌ی پشت لاله گوش و کانال شنوایی خارجی توسط اعصاب گلوسوفارنژیال و واگ عصبدهی می‌شوند. به همین خاطر پاک‌سازی مکانیکی کانال شنوایی خارجی ممکن است منحر به ایجاد حالت تهوع و سرفه شود!

گوش راست

در سمت مقابل تراگوس، آنتی‌تراگوس قرار دارد که با یک فلش سفید نشان داده شده‌است. آنتی‌تراگوس بصورت کرانیال امتداد یافته و آنتی‌هلیکس را می‌سازد.

Source: © IMPP

پرده گوش سالم

تصویر اُتوسکوپیک پرده گوش چپ

پرده گوش بصورت یک دیسک شفاف خاکستری رنگ در انتهای کانال شنوایی خارجی دیده می‌شود.
PT: پارس تنسا، بخش ماژور پرده گوش که زیر چین‌های مالئولار قرار دارد.
PF: پارس فلاسیدا، بخش مثلثی کوچک‌تر از پرده گوش که بالای چین‌های مالئولار واقع است.

M: دسته‌ی استخوان چکشی

U: اُمبو، محل اتصال استخوان چکشی به سمت داخلی پرده گوش؛ پرده گوش را به سمت داخلی می‌کشد و سطح خارجی مقعر پرده گوش را می‌سازد.

CL: مخروط روشن (نور بازتاب شده از اُتوسکوپ)

Source: “Normales Trommelfell” by Welleschik, Wikimedia Commons, licensed under CC BY-SA 3.0. The supplementary image with overlays of relevant areas was adapted from the image mentioned above and licensed under CC BY-SA 3.0.

پرده گوش سالم 2

تصویر اُتوسکوپیک پرده گوش سالم راست

پردذه گوش بصورت یک دیسک بیضوی حاکستری شفاف در انتهای کانال شنوایی دیده می‌شود. استریا مالئریس (خط سیاه) از استخوان چکشی آغاز شده و در اُمبو خاتمه می‌یابد و پرده گوش را به چهار ربع تقسیم می‌کند. پارس فلاسیدا در قدامی‌ترین بخش ربع 4 قرار دارد، در حالی که پارس تنسا باقی چهار ربع را پر می‌کند. مخروط روشن نیز در لبه‌ی ربع‌های 1 و 2 قابل مشاهده است.

© AMBOSS

پرده گوش پاره شده

اُتوسکوپی پرده گوش چپ

پرده گوش کدر، غیر همسطح و با قطر کاهش‌یافته بنظر می‌آید. یک پارگی بیضوی (پوشش سبز) در دومین ربع مشهود است و بازتاب نور نیز وجود ندارد.

این یافته‌ها در یک پرده گوش پاره شده دیده می‌شوند.

© AMBOSS

لطفاً برای دسترسی کامل به تمام محتویات، اشتراک ویژه تهیه کنید.

error: محتوا محافظت‌شده می‌باشد