حفره توراسیک

حفره توراسیک فضایی است که توسط قفسه دنده‌ای و دیافراگم احاطه شده و قلب، ریه‌ها، مری، تیموس، تنه سمپاتیک و عروق بزرگ در آن جای دارند. این فضا به سه قسمت تقسیم می‌شود: دو حفره پلورال و مدیاستن که در خلف استخوان جناغ قرار دارد. مدیاستن به دو فضای مدیاستن فوقانی و تحتانی تقسیم می‌شود و مدیاستن تحتانی نیز خود به مدیاستن قدامی، میانی و خلفی تقسیم می‌شود. التهاب مدیاستن (مدیاستنیت) می‌تواند در نتیجه عفونت‌های خلف حلقی یا آلودگی ناشی از پارگی ارگان‌های مدیاستنی رخ دهد. مدیاستن محلی بالقوه برای ایجاد تیموما، لیومیوما و نئوپلاسم‌های تیروئیدی است.

حفره پلورال، فضای بین پلور جداری (که دیواره قفسه سینه و مدیاستن را پوشانده) و پلور احشایی (که ریه‌ها را پوشانده) است. پلور مایعی ترشح می‌کند که مانع از شکل‌گیری اصطکاک بین دو غشای پلوری می‌شود. تجمع زیاد مایع در حفره پلور منجر به افیوژن پلور می‌شود در حالی که ورود هوا به این فضا با ایجاد پنوموتوراکس همراه است. دیافراگم یک ساختار عضلانی-تاندونی است که حفره توراسیک را از حفره شکمی جدا می‌کند. دیافراگم مدخل‌هایی برای عبور ورید اجوف تحتانی (حفره اجوف)، مری (حفره مری) و آئورت (حفره آئورت) به ترتیب در سطح مهره‌های سینه‌ای 8، 10 و 12 دارد. دیافراگم توسط عصب فرنیک عصبدهی می‌شود. فلج یا آسیب عصب فرنیک منجر به اختلال در تنفس می‌شود.