کولیت اولسراتیو (UC) نوعی بیماری التهابی روده (IBD) است که با التهاب مزمن مخاطی رکتوم، کولون و سکوم مشخص میشود. علائم متداول عبارتند از اسهال خونی، درد شکم و تب. یافتههای آزمایشگاهی به طور معمول نشانگرهای التهابی افزایش یافته و وجود آنتیبادیها (p-ANCA) را نشان میدهند. تشخیص قطعی نیاز به نمونهبرداری دارد که نشان دهنده مخاط غیرطبیعی کولون و هیستوپاتولوژی مشخص است. مشتقات آمینوسالیسیلیک اسید اصلیترین درمان هستند، اگرچه دورههای شدید معمولاً جهت دستیابی به بهبودی به کورتیکواستروئیدها و سرکوبکنندههای سیستم ایمنی نیاز دارند. در مورد کولیت دیستال، برخی از داروها ممکن است به صورت موضعی تجویز شوند (به عنوان مثال از طریق انما)، در حالی که التهاب پروگزیمال بیشتر به درمان سیستمیک نیاز دارد. پروکتوکولکتومی درمانی قطعی است و برای UC یا دیسپلازی عارضهدار انجام میشود. افراد مبتلا به UC، مستعد ابتلا به سرطان کولون هستند و بنابراین باید تحت نظارت منظم با کولونوسکوپی قرار بگیرند
مکانیسم اصلی ناشناخته است، اما تحقیقات جدید نشان داده اند که UC به دنبال واکنشهای ایمنی نامناسب برضد باکتریها ایجاد میشود.
پارگی اپیتلیوم روده ← ورود باکتریها به لامیناپروپریا💬 ← فعال شدن ماکروفاژها و سلولهای دندریتیک ← نشان دادن آنتیژنهای باکتریایی به سلولهای +CD4 ← ترشح سیتوکینهای پیش التهابی (IL-6 , IL-12, TNF-α) ← ورود سایر سلولهای ایمنی (نوتروفیلها، NK cellها) به محل
تمایز لنفوسیتهای +CD4 به سلولهای Th2
افزایش فعالیت لنفوسیتها در دیواره روده (T cell ،B cell، پلاسماسل) ← افزایش واکنشهای ایمنی و اثرات سیتوتوکسیک اپیتیلیوم کولون ← التهاب به همراه آسیب موضعی بافت (زخم، اروزیون، نکروز) در مخاط و زیرمخاط