جدول محتوا
آناتومی ستون مهره
خلاصه
ستون مهره‌ها از جمجمه تا لگن امتداد دارد و از 33 مهره تشکیل شده است که به پنج ناحیه متمایز می‌شوند: ستون فقرات گردنی (C1-C7)، ستون فقرات توراسیک (T1-T12)، ستون فقرات کمری (L1-L5). ساکروم (S1-S5؛ که در بزرگسالان به هم پوسته شده‌اند)، و دنبالچه (3-5). عملکرد ستون مهره‌ها شامل محافظت از نخاع در کانال مهره‌ای است. انتقال وزن بالاتنه به لگن؛ مفصل شدن با جمجمه، دنده‌ها و لگن؛ و ایجاد اتصال برای عضلات. علاوه بر این، محل اصلی خونسازی علاوه بر لگن است. مهره پایه شامل تنه مهره‌ای (قدامی)، قوس مهره‌ای (خلفی) و سوراخ مهره‌ای است که طناب نخاعی از آن عبور می‌کند. ویژگی‌های مورفولوژیکی خاص تر با توجه به منطقه و عملکرد مرتبط متفاوت است. مهره‌های مجاور از طریق دیسک‌های بین مهره‌ای و مفاصل facet مفصل می‌شوند و مفاصل تخصصی در ناحیه فوقانی گردن، ناحیه قفسه سینه و بین استخوان خاجی و لگن به ترتیب با سر و گردن، دنده‌ها و هیپ مفصل می‌شوند. از نظر جنین شناسی، مهره‌ها از سومیت‌های مزودرم پاراکسیال و هسته پالپوزوس دیسک‌های بین مهره‌ای از نوتوکورد مشتق شده‌اند.
آناتومی ماکروسکوپیک
نگاه کلی:
- ویژگی‌ها:
- ستون مهره از 33 مهره تشکیل شده است.
- به ناحیه سرویکال (گردنی)، توراسیک (قفسه سینه)، لومبار (کمری)، ساکرال (خاجی) و کوکسیژئال (دنبالچه‌ای) تمایز یافته است.
- به شکل S دوگانه است.
- انحناهای محدب به قدام در ناحیه گردن و کمر (لوردوز)
- انحناها در ناحیه قفسه سینه و خاجی محدب به عقب هستند (کیفوز)
- عملکرد:
- محافظت از طناب نخاعی، ریشه‌های عصبی نخاعی و عروق مرتبط
- انتقال وزن از بالاتنه به لگن
- مفصل بندی با جمجمه، دنده‌ها و لگن
- مفاصل بین مهره‌ها امکان فلکشن، اکستنشن ، چرخش و فلکشن لترال تنه را فراهم می‌کنند.
- محل اتصال عضلات، از جمله دیافراگم و کف لگن
- محل اصلی خون سازی به همراه لگن
سگمان نخاعی | تعداد مهره‌ها | کوتاه‌مدت | خم |
نخاع گردنی | 7 | C1-C7 | لوردوز |
نخاع توراسیک | 12 | T1-T12 | کیفوز |
نخاع لومبار | 5 | L1-L5 | لوردوز |
ساکروم | 5 (به هم چسپیده) | S1-S5 | کیفوز |
کوکسیکس | 3-5 (به هم چسپیده) | – | – |
تصویر 1، ستون مهره‌ای: تصویر راست نشانگر خم طبیعی ستون مهره‌ای است. نواحی سرویکال و لومبار یک خم محدب قدامی (لوردوزیس) و نواحی توراسیک و ساکرال یک خم محدب خلفی (کیفوز) دارد.
تصویر 2، ساختار نخاع:
- نخاع در ارتباط با ستون مهره‌ای و کانال مهره‌ای (منظر جانبی)
- تصویر چپ: سگمان‌های نخاع و سگمان‌های مهره‌ای بصورت رنگی کدگذاری شده‌اند (آبی = گردنی؛ نارنجی = توراسیک؛ سبز = لومبار؛ آبی روشن = ساکرال) تا نشان بدهد نخاع از ستون مهره‌ای کوتاه‌تر است (یعنی سگمان‌های نخاعی در همان سطح سگمان‌های مهره‌ای مجاور نیستند). اعصاب نخاعی از ریشه‌های خود خارج شده و پیش از رسیدن به نقطه خروج سگمان مربوطه، از داخل کانال مهره پایین می‌روند. دسته اعصاب نخاعی باقی‌مانده در کانال نخاعی در حدود اولین مهره لومبار بنام دم اسبی خاتمه می‌یابد.
- تصویر راست: نخاع گردنی هشت جفت عصب نخاعی و هفت مهره دارد. اعصاب نخاعی C1-C7 از راه سوراخ بین‌مهره‌ای بالای مهره‌های مربوطه خارج می‌شوند درحالی که اعصاب نخاعی از C8 از راه سوراخ‌های بین‌مهره‌ای زیر مهره‌های مربوطه خروج می‌یابند.