منو
منو
جدول محتوا
گاستریت آتروفیک
خلاصه
گاستریت آتروفیک به التهاب مزمن مخاط معده همراه با آتروفی، از بین رفتن غدد و تغییرات متاپلازی سلول‌های پوششی معده گفته می‌شود. این بیماری براساس منشاء به دو گروه گاستریت آتروفیک خودایمن (AMAG) و گاستریت آتروفیک اکتسابی از محیط (EMAG) تقسیم می‌شود. عفونت مزمن با هلیکوباکترپیلوری شایعترین دلیل زمینه‌ای آن است. بیماران با گاستریت آتروفیک اغلب بی‌علامت هستند، فقط شاید تجربه‌ی دردشکم غیراختصاصی در منطقه‌ی اپیگاستر داشته باشند. قدم‌های تشخیصی مهم، بیوپسی با روش گاستروسکوپی همراه با یافته‌های آزمایشگاهی (گاسترین بالا) می‌باشد. درمان وابسته به اتیولوژی صورت می‌گیرد. دادن مکمل ویتامین B12 یا ریشه‌کن کردن هلیکوباکترپیلوری جزو اقدامات درمانی هستند.
اتیولوژی
- AMAG
- همراه با هاپلوتایپ‌های histocompatible دو ژن HLA-B8 و HLA-DR3
- EMAG
- عفونت با هلیکوباکترپیلوری مهمترین ریسک فاکتور محیطی برای گاستریت آتروفیک می‌باشد.
پاتوفیزیولوژی
گاستریت آتروفیک متاپلاستیک اتوایمیون (AMAG)
- در نتیجه‌ی تخریب خودایمنی سلول‌های پریتال، آکلریدی ایجاد شده و افزایش گاسترین سرم و هایپرپلازی سلول‌های G بدلیل نبود فیدبک منفی، دیده می‌شود.
- اتوآنتی‌بادی‌ها علیه فاکتور داخلی ← کمبود ویتامین B12 ← آنمی بدخیم (pernicious anemia)
گاستریت آتروفیک متاپلاستیک محیطی (EMAG)
- وابسته به هلیکوباکترپیلوری: کلونیزاسیون باکتری باعث تخریب لایه‌ی موسین محافظت کننده از مخاط در برابر اسید معده می‌شود ← التهاب ابتدا از آنتروم آغاز می‌گردد← توجه داشته باشید که این بار برخلاف AMAG هایپوکلریدی ایجاد می‌شود← در نهایت متاپلازی سلول‌های اپیتلیال باعث خطر شکل‌گیری سرطان معده (آدنوکارسینوما و لنفوم مالت) را بالا می‌برد.
