منو
منو
جدول محتوا
پانکراتیت مزمن
خلاصه
پانکراتیت مزمن در اثر التهاب پیشرونده و آسیب برگشت‌ناپذیر به ساختار و عملکرد (غدد برون‌ریز و درون‌ریز) پانکراس ایجاد می شود. مصرف بیش از حد الکل شایعترین عامل شناخته شده است که به دنبال آن انسداد مجاری پانکراسی رخ می‌دهد. پانکراتیت ایدیوپاتیک تا 30٪ موارد را شامل می‌شود. بیماران ممکن است بدون علامت باشند و یا با درد شکم و ویژگی‌های کمبود آنزیم‌های پانکراسی (مانند استئاتوره، کاهش وزن، عدم تحمل گلوکز) همراه باشند. تشخیص در تصویربرداری تأیید می‌شود؛ که کلسیفیکاسیون پانکراس، تنگی و اتساع مجاری را نشان می‌دهد. آزمایشات عملکرد پانکراس (اندازه گیری الاستاز 1 مدفوع، اندازه‌گیری چربی 72 ساعته مدفوع) میزان کمبود آنزیم‌ها را ارزیابی می‌کند. بیماران علامت‌دار با جایگزینی آنزیم‌ها به صورت خوراکی همراه با مسکن، با موفقیت کنترل می‌شوند. بیماران دارای درد مزمن نیاز به مداخلات اضافی دارند (بلاک گانگلیون سلیاک و برداشتن جزئی یا کامل پانکراس).
اتیولوژی
- سوءمصرف الکل (67 – 70% بیماران، خصوصاً مردان)💬
- انسداد مجرای پانکراسی (<10%): تنگی‌ها (تروما، سنگ)
- مصرف تنباکو💬
- ایدیوپاتیک پانکراتیت (20 – 30% موارد)💬
- پانکراتیت ارثی (∼ 1%): وراثت اتوزوم غالب (جهش ژن PRSS1)، سن شروع کمتر از 20 سال
- پانکراتیت خودایمن
- بیماری زمینه‌ای:
- هایپرتری‌گلیسریدمی شدید (>1000mg/dL)💬
- هایپرپاراتیروئیدیسم اولیه (هایپرکلسمی💬)
- سیستیک فیبروزیس: حدود 2% بیماران از پانکراتیت مزمن رنج می‌برند.💬
- پانکراتیت گرمسیری: شایعترین علت پانکراتیت مزمن در مناطق گرمسیری (خصوصاً در جوانان جنوب هند)💬