منو
منو
جدول محتوا
دیابت بیمزه
خلاصه
دیابت بیمزه (DI) بیماری است که در آن کلیه نمی‌تواند ادرار را تغلیظ نماید. DI مرکزی، شایعترین شکل از دیابت بیمزه است و به علت وجود ناکافی هورمون ضدادراری (ADH) در گردش رخ می‌دهد؛ DI نفروژنیک با اختلال گیرنده‌ی ADH در کلیه مشخص می‌گردد. بیماران با DI مقدار زیادی از ادرار رقیق را دفع می‌کنند (پلی‌اوری) که باعث افزایش تشنگی (پلی‌‌دیپسی) در پاسخ به از دست دادن مایعات می‌شود. علاوه بر این، بیماران به این نیاز پیدا خواهند کرد که نصف شب، ادرار دفع کنند (ناکچوری) که موجب کمبود خواب در شب و خواب آلودگی در طول روز خواهد شد. دسموپرسین، آنالوگ سنتتیک ADH، درمان انتخابی DI است. در DI نفروژنیک، موارد ارثی با دیورتیک‌های تیازیدی یا NSAIDs و موارد اکتسابی ابتدا با درمان علت زمینه‌ای درمان می‌شوند.
اپیدمیولوژی
- شیوع در ایالات متحده: 3 در 100.000 نفر
- جنس: ♀=♂
اتیولوژی
- دیابت بیمزه مرکزی (CDI): شایعترین شکل بیماری؛ به علت نبود یا ناکافی بودن سنتز هیپوتالامیک یا ترشح از هیپوفیز خلفیِ ADH
- اولیه (حدود 3/1 موارد)
- بیشتر موارد ایدیوپاتیک هستند
- شکل ارثی نادر است
- اتیولوژی خودایمنیِ CDI اولیه نیز پیشنهاد شده است.
- ثانویه (حدود 3/2 موارد)
- تومورهای مغزی (مخصوصاً کرانیوفارنژیوما) و متاستاز مغزی (شایعترین: سرطان ریه و لوسمی/ لنفوم)
- جراحی اعصاب (neurosurgery): معمولاً بعد از برداشتن آدنوم هیپوفیزی بزرگ
- آسیب تروماتیک مغز، خونریزی هیپوفیزی، خونریزی تحت عنکبوتیه
- ایسکمی هیپوفیزی (مثلاً سندرم شیهان، استروک ایسکمیک)
- عفونت (مثلاً مننژیت)
- دیابت بیمزه نفروژنیک (NDI): نادر؛ به علت اختلال گیرنده ADH در لوله پیچیده دور و مجرای جمع کننده
- ارثی (جهش در گیرنده ADH؛ بسیار نادر)
- اکتسابی
- اثر جانبی داروها (لیتیم، دمکلوسیکلین)💬
- هایپوکالمی، هایپرکلسمی💬
- بیماری کلیوی (مثلاً بیماری کلیه پلی‌کیستیک اتوزوم غالب یا ADPKD، آمیلوئیدوز کلیوی)
- بارداری💬
- اولیه (حدود 3/1 موارد)