مسمومیت غذایی در اثر مصرف غذا یا آب الوده به باکتریها، انگلها یا توکسینهای باکتریایی ایجاد میشود. از ریسک فاکتورهای شایع مسمومیت غذایی، میتوان به آلوده شدن و عدم کنترل درست بهداشت ذخایر غذایی و آبی اشاره کرد. افراد دارای سیستم ایمنی سرکوب شده در خطر بالاتر ایجاد عفونت قرار دارند. پاتوژنهای ایجادکنندهی مسمومیت عبارتند از نوروویروس، سالمونلا، کلستریدیوم پرفرنژنس، کمپیلوباکترژژونی، استافیلوکوک اورئوس، ژیاردیا لامبلیا و اشریشاکولی. دورهی نهفتگی به پاتوژن درگیرکننده بستگی دارد و میتواند از چند ساعت تا چندین روز متفاوت باشد. علائم تیپیک مسمومیتها شامل اسهال، تهوع، استفراغ وکرامپ شکمی میباشد. تستهای آزمایشگاهی (آنالیز وکشت مدفوع و تستهای خونی) در تشخیص کمک میکنند. بچهها و افراد مسن در خطر بالاتری برای ایجاد عوارض ناشی از مسمومیت قرار دارند و باید به خوبی تحت نگهداری باشند. برای بیشتر بیماران درمان حمایتی (احیای مایعات از دست رفته) کافی میباشد.