صفحه اصلی > روماتولوژی > نقرس
نقرس، آرتروپاتی التهابی شایعی است که با رسوب کریستالهای اوریک اسید در مفاصل سبب تورم و دردناک شدن آنها میشود. کاهش دفع و افزایش تولید اسید اوریک، فرد را در معرض نقرس قرار میدهد. غالباً حملهی حاد نقرس با انگشت شست پای دردناک (پوداگرا) پس از مصرف الکل ایجاد میشود. تشخیص براساس علائم بالینی و آنالیز مایع سینوویال است که کریستالهای مونوسدیم اورات انکسار منفی در آن دیده میشود. حملات حاد نقرس با داروهای NSAIDs (ایبوبروفن، ناپروکسن، ایندومتاسین) درمان میشود؛ درحالی که درمان نقرس مزمن شامل تغییر عادات زندگی (کاهش مصرف گوشت رمز و غذاهای دریایی) و مصرف آلوپورینول (برای کاهش اوریک اسید سرم) میباشد.
هایپراوریسمی:
افزایش تولید یا دفع ناکافی پورینها سبب هایپراوریسمی میشود، که فرد را درمعرض نقرس و حملات حاد آن قرار میدهد.
هایپراوریسمی اولیه:
نکته: هایپراوریسمی اولیه میتواند با عادتهای غذایی اشتباه (مصرف پروتئین بالا) تشدید یابد.
هایپراوریسمی ثانویه:
حملات حاد نقرس: