جدول محتوا
بحران هایپرگلایسمی
خلاصه
بحران هایپرگلایسمی ممکن است به عنوان اولین نمایش دیابت شیرین خود را نشان دهد، یا عارضه‌ای باشد که همزمان با بیماری دیگری ایجاد شود. جایگزینی ناکافی انسولین (به عنوان مثال، عدم تطابق قند خون با میزان انسولین دریافتی) یا افزایش تقاضای انسولین (مثلاً هنگام بیماری حاد، جراحی یا استرس) ممکن است منجر به افزایش قند خون بصورت حاد شود. در کتواسیدوز دیابتی (DKA) که بیشتر در بیماران دیابتی نوع 1 دیده می‌شود، هیچ انسولینی در خون برای سرکوب لیپولیز و در نتیجه تشکیل کتون و اسیدوز وجود ندارد. در حالت هایپرگلیسمی هایپراسمولار (HHS)، که بیشتر در بیماران دیابتی نوع 2 دیده می‌شود، هنوز مقداری انسولین در دسترس است و بنابراین حداقل میزان کتون تشکیل می‌شود یا اصلا وجود ندارد. از ویژگی‌های بالینی هر دو DKA و HHS می توان به پرادراری، پرنوشی، تهوع و استفراغ، کاهش حجم (خشکی مخاط دهان، کاهش تورگور پوستی) و در نهایت تغییر سطح هوشیاری و کما اشاره کرد. از ویژگی‌های منحصر به فرد DKA می‌توان بوی میوه‌ای تنفس، هایپرونتیلاسیون و درد شکم را نام برد. بیماران مبتلا به HHS، معمولاً با کاهش حجم شدیدتری نسبت به بیماران دارای DKA مواجه هستند. پایه اصلی درمان DKA و HHS عمدتاً شامل احیای مایعات و الکترولیت‌ها به همراه تزریق انسولین می‌باشد.
نگاه کلی
| شرایط هایپرگلایسمیک هایپراُسمولار (HHS) | کتواسیدوز دیابتی | |
| انسولین |
|
|
| کتون‌ها |
|
|
| پاتوژنز |
|
|
| نشانه‌ها/ علائم |
|
|
| تست‌های آزمایشگاهی |
|
|
| عوارض |
|
|
| درمان |
|
|
اتیولوژی
- عدم درمان یا درمان ناکافی با انسولین
- دیابت شیرین درمان نشده یا تشخیص داده نشده
- اختلال پمپ انسولین، فراموش کردن تزریق انسولین و عدم همکاری بیمار، می‌تواند از علل شکست درمان در دیابت باشد.
- افزایش نیاز بدن به انسولین:
- استرس: عفونت‌ها، جراحی، تروما، انفارکتوس میوکارد
- درمان با کورتون‌ها، سوء مصرف الکل و مصرف کوکائین
نکته: کتواسیدوز دیابتی (DKA) اغلب اولین تظاهر بیماری در افراد با دیابت تیپ 1 است؛ که به دنبال عفونت (پنومونی، عفونت مجاری ادراری) ایجاد می‌شود. (در ∼30 درصد موارد!)