جدول محتوا

نفروپاتیِ IgA (بیماریِ برگر)

خلاصه

نفروپاتیِ IgA (بیماریِ برگر) شایع­ترین علت گلومرولونفریت اولیه درکل دنیا می‌باشد. این بیماری بیشتر مردان در دهه دوم تا سوم زندگی را تحت تاثیر قرار می­‌دهد. تظاهرات بالینی معمولاً بعد از یک عفونت مجاری تنفسی فوقانی یا عفونت گوارشی رخ می‌­دهند و شاملِ هماچوریِ گروس و درد پهلو می‌­باشد. گاهی اوقات ممکن است بیماری برگر با گلومرونفریت سریع پیش‌رونده (RPGN) خود را نشان دهد. آنالیز ادراری بیماران بدون علامت اغلب میکروهماچوریِ پایدار و پروتئینوریِ خفیف دارد، درحالی‌که موارد شدیدتر ممکن است که خود را با اپیزودهای مکررِ سندرم نفریتیک نشان دهند. بیوپسیِ کلیوی در مواردِ دارای نشانه‌­های بیماریِ پیش‌رونده و شدید، برای تشخیصِ قطعی اندیکاسیون دارد. درمان، شامل اتخاذ روش‌هایی می­‌باشد که باعث کاهش پیشرفت بیماری می‌شوند (مثلاً دادن ACEIs)؛ البته درمان سرکوب ایمنی نیز در موارد شدید اندیکاسیون دارد. حتی با درمان مناسب، حداکثر 50% بیماران در عرض 20 تا 25 سال به سمت بیماریِ مرحله‌­ی آخر کلیوی (End-Stage Renal Disease= ESRD) پیش می­‌روند.

لطفاً برای دسترسی کامل به تمام محتویات، اشتراک ویژه تهیه کنید.

error: محتوا محافظت‌شده می‌باشد

نفروپاتی IgA