بیماریهای بینابینی ریه (ILDs) گروهی از اختلالات غیرمتجانساند (ناهمگن) که با تغییرات التهابی در آلوئولها خود را نشان میدهند. ILDs ممکناست ایدیوپاتیک یا خودبهخود باشند و یا ثانویه به علتهایی مثل بیماریهای خودایمنی، تغییرات دارودرمانی، یا قرارگرفتن در معرض مواد توکسیک یا سمی شکل گیرند. این تغییرات میتوانند منجر به فیبروز غیرقابلبرگشت و اختلال عملکرد ریوی شوند. علائم اصلی عبارتند از تنگینفس و سرفهی خشک. معمولاً در سمع ریه کراکلها یا رالهایی در هردو قاعدهی ریه شنیده میشود. درمان براساس علت زمینهای تنظیم میگردد. تعدیلگرهای ایمنی و کورتیکوستروئیدها در مورادی که علت زمینهای نامشخص باشد، استفاده میشوند. ILD در مراحل پیشرفته میتواند با نارسایی ریوی و نارسایی قلبی بهخصوص نارسایی سمت راست قلب همراه باشد.