منو
منو
جدول محتوا
آدنوم‌های هیپوفیزی
خلاصه
آدنوم‌های هیپوفیز تومورهای خوش خیمی هستند که اغلب به صورت پراکنده از غده هیپوفیز قدامی بوجود می‌آیند. آن‌ها بر اساس اندازه خود به عنوان میکروآدنوم یا ماکروآدنوم طبقه بندی می‌شوند و اینکه آیا هورمون‌هایی به عنوان آدنوم ترشحی (عملکردی) تولید می‌کنند یا خیر (آدنوم غیرفعال). آدنوم‌های ترشحی هورمون‌های هیپوفیزی را تولید می‌کنند که منجر به حالت پرکاری هیپوفیز می‌شود. با این وجود ماکروآدنوم بافت طبیعی هیپوفیز اطراف را از بین می‌برد و منجر به کم‌کاری هیپوفیز می‌گردد. علاوه بر این، ماکروآدنوم‌های بزرگ کیاسمای بینایی را فشرده می‌کنند و بنابراین می‌توانند با علائم عصبی همچون همی‌آنوپسی تمپورال دوطرفه (دید تونلی) و سردرد ظاهر شوند. روش انتخابی یک MRI جمجمه‌ای با تقویت کنتراست است که یک توده داخل سلا را نشان می‌دهد. از سنجش هورمون‌های هیپوفیز جهت ارزیابی بیمار از نظر ناهنجاری‌های غدد درون ریز استفاده می‌شود و برای ثبت نقص در میدان دید نیاز به آزمون Perimetry است. برداشتن جراحی ترانس اسفنویید، خط اول درمان برای اغلب آدنوم های هیپوفیز است. با این حال، میکروآدنوم‌های غیرترشحی معمولاً فقط به پیگیری نیاز دارند و آدنوم‌های هیپوفیزی تولیدکننده پرولاکتین (پرولاکتینوما) بهتر است با آگونیست‌های دوپامین (کابرگولین، بروموکریپتین) درمان شوند. رادیوتراپی هیپوفیز تنها در صورت عود آدنوم‌های هیپوفیز و/ یا در صورت کنترااندیکه بودن جراحی انجام می‌شود.
اپیدمیولوژی
- شیوع💬: حدود 80 کیس در 100,000 نفر
- آدنوم‌های هیپوفیزی، حدود 15 درصد تومورهای داخل جمجمه‌ای اولیه را شامل می‌شود.
- پیک بروز: 35- 60 سالگی
اتیولوژی
- بیشتر موارد بصورت اسپورادیک ایجاد می‌شوند.💬
- بعضی از بیماران (5 درصد) فاکتورهای مستعدکننده ژنتیکی دارند:
- MEN 1 (نئوپلازی چندین غده اندوکرین)
- کامپلکس Carney:
- در نتیجه جهش در ژن PRKAR1A عملکرد مهاری زیرگروه تنظیمی R1α پروتئین کینازی از بین رفته و فرد مستعد ایجاد نئوپلازی می‌شود.
- بیماران با میگزوم قلبی، پیگمانتاسیون نقطه‌ای پوست، آدنوم آدرنال، بیضه‌ها و هیپوفیزی تظاهر می‌یابند.
- سندرم آدنوم هیپوفیزی خانوادگی: