آبسه کبدی پیوژنیک

آبسه کبدی پیوژنیک یک بیماری نادر است که با تجمع‌های منفرد/ چندگانه مملوء از چرک در کبد مشخص می‌شود. این عفونت توسط باکتری ها ایجاد می‌شود و معمولاً چند میکروبی است و اکلای و کلبسیلا پنومونی ارگانیسم‌های اصلی ایجادکننده هستند. در بیشتر موارد صعود عامل عفونی در اثر وجود مجاری صفراوی غیرطبیعی اتفاق می‌افتد (کلانژیت ناشی از سنگ مجرای صفراوی مشترک، تنگی مجاری). به دلیل خون رسانی مضاعف (دوگانه) کبد از ورید پورت و شریان کبدی، تمرکز عفونی در دستگاه گوارش یا باکتریمی، کبد را در معرض تهاجم‌های باکتریایی زیادی قرار می‌دهد. بیماران معمولاً مردان میانسال/ سالخورده با علائم غیراختصاصی مانند تب، ضعف و کاهش وزن را می‌باشند. درد ربع فوقانی راست (RUQ) و هپاتومگالی دارای تندرنس، از ویژگی‌های اختصاصی آبسه کبدی است؛ اما در تمام بیماران وجود ندارند. تشخیص در تصویربرداری از شکم (سونوگرافی یا CT اسکن) تأیید می‌شود که در آن ضایعات داخل کبدی پر از مایع همراه با ادم اطراف دیده می‌شود. اصلی‌ترین درمان شامل تجویز آنتی بیوتیک‌های وسیع الطیف (آمپی‌سیلین داخل وریدی + سولباکتام) و تخلیه از راه پوست/ جراحی حفره آبسه می‌باشد. عوارض شامل سپسیس، پنومونی و پارگی آبسه داخل صفاق/ قفسه سینه است. سرعت بالا در تشخیص و درمان باعث کاهش عوارض و میزان مرگ و میر شده است.