پنومونی عفونت تنفسی است که با التهاب فضای آلوئولی و/ یا بافت بین ریه مشخص میشود. در کشورهای صنعتی، این مهمترین عامل عفونی مرگ است. پنومونی معمولاً از طریق آسپیراسیون عوامل بیماریزای موجود در هوا (در درجه اول باکتریها، سپس ویروسها و قارچها) نیز منتقل میشود، اما ممکن است از استنشاق محتوای معده نیز ناشی شود. با توجه به سن بیمار، وضعیت ایمنی بدن و جایی که عفونت کسب شده است (جامعه یا اکتسابی از بیمارستان)، میتوان عوامل بیماریزای محتمل را محدود کرد. پنومونی براساس ویژگیهای بالینی به دو گروه پنومونی تیپیک و آتیپیک طبقهبندی میشود. هر نوع طیف خاص خود از عوامل بیماریزا را دارد. پنومونی تیپیک با شروع ناگهانی بیحالی، تب و سرفههای خلط آور ظاهر میشود. در سمع، صدای کراکل و تنفس برونشیال قابل شنیدن است. پنومونی آتیپیک با شروع تدریجی سرفه بدون خلط، تنگی نفس و تظاهرات خارج ریوی تظاهر مییابد. در سمع معمولا صدای غیرطبیعی شنیده نمیشود. بعضی از بیماران ممکن است تظاهراتی از هر دو نوع را نشان دهند. موارد تشخیصی شامل آزمایش خون برای پارامترهای التهابی و تشخیص پاتوژن در نمونههای خون، ادرار یا خلط است. رادیوگرافی قفسه سینه در موارد پنومونی تیپیک، میزان کدورت محدود به یک لوب را نشان میدهد، در حالی که رادیوگرافی در پنومونی آتیپیک اغلب ارتشاحات منتشر اما خفیف را نشان دهد. همراه با ویژگیهای مشخصه بالینی، ارتشاح ریوی تازه ایجاد شده در رادیوگرافی قفسه سینه، تشخیص را تأیید میکند. مدیریت شامل درمان آنتی بیوتیکی تجربی و اقدامات حمایتی (مانند تجویز اکسیژن و داروهای تببر مثل استامینوفن یا ایبوپروفن) میباشد.
پاتوژنها:
پاتوژنهای مسئول پنومونی براساس منبع عفونت | |
نوع پنومونی | پاتوژنهای شایع |
CAP (پنومونی اکتسابی از جامعه) |
|
HAP (پنومونی اکستابی از بیمارستان) |
|
براساس محل درگیری ریه | |
نوع پنومونی | پاتوژن شایع |
پنومونی لوبار |
|
برونکوپنومونی |
|
پنومونی اینتراستیشیال |
|
COP (پنومونی کریپتوؤنیک ارگانیزان) | غیرعفونی (مرتبط با آرتریت روماتوئید یا داورها مانند بلئومایسین) |
براساس ویژگیهای بیماران | |
نوع پنومونی | پاتوژنهای شایع |
پنومونی در بیماران با ضعف ایمنی |
|
پنومونی در نوزادان |
|
پنومونی در کودکان (4 هفته تا 18 سالگی) |
|
18-40 سالگی |
|
پنومونی در بزرگسالان (40-65 سالگی) |
|
پنومونی در سالمندان |
|
پنومونی راجعه |
|
نکته: کلامیدیا تراکوماتیس، مایکوپلاسما، ویروس سینسیشیال تنفسی، کلامیدیا پنومونیه و استرپتوکوکوس پنومونیه شایعترین عوامل ایجاد پنومونی در کودکان هستند.
رسیک فاکتورها:
پنومونی را میتوان براساس اتیولوژی، تظاهرات بالینی، محل درگیر در ریه و محل کسب پنومونی طبقهبندی کرد.
اتیولوژی:
محل کسب شده پنومونی:
تظاهرات بالینی:
پنومونی با علائم غیرکلاسیک، که یافته قابل توجهی در سمع یا دق دیده نمیشود.
منطقه درگیر در ریه: