منو
منو
جدول محتوا
پارگی طحال
خلاصه
صدمه به طحال غالباً نتیجه ترومای بلانت شکم است. در موارد نادر، ممکن است به دلیل پارگی خود بخود، ناشی از عفونت یا بیماری‌های خونی نیز باشد. پارگی طحال ممکن است منجر به خونریزی گسترده داخل شکمی شود و بنابراین باید به عنوان یک اورژانس پزشکی درمان گردد. پارگی طحال ممکن است حاد یا تأخیری باشد: در پارگی حاد که در آن بیمار بلافاصله دچار درد و شوک شدید می‌شود و در پارگی تأخیری، درد و شوک پس از یک بازه بدون علامت به مدت چند روز تا هفته‌ها بروز می‌کند. درمان محافظه کارانه ممکن است در نظر گرفته شود، اما بیشتر بیماران نیاز به مداخله جراحی دارند. مانور نجات طحال (مانند بخیه زدن) در صورت امکان انجام می‌شود. با این حال اسپلنکتومی معمولاً در آسیب وسیع غده طحال همراه با درگیری ناف طحال اندیکاسیون دارد و ممکن است یک روش نجات دهنده حیات برای بیمار باشد.
اتیولوژی
- ترومای بلانت شکمی:
- شایعترین علت آسیب کبد و طحال، تصادف با اتوموبیل یا موتورسیکلت است.
- همچنین ممکن است به دنبال افتادن، خشونت و نزاع و ترومای ناشی از ورزش کردن نیز آسیب ببیند.
- سایر علل:
- تروما به سمت چپ قفسه سینه به همراه شکستگی دنده‌های تحتانی
- ترومای نافذ شکمی (زخم چاقو، زخم ناشی از گلوله)
- آسیب مرتبط با انفجار: ترکیب ترومای بلانت و ترمای
- پارگی خودبخود (در بیماری که به هر علتی اسپلنومگالی ایجاد شده است)
- ایاتروژنیک (به دنبال جراحی یا اندوسکوپی)
پاتوفیزیولوژی
- آناتومی:
- طحال بر روی حفره داخل صفاقی قرار گرفته و به واسطه دنده‌ها محافظت می‌شود.
- ساختارهای نزدیک: معده (داخل صفاقی)، کولون (عرضی: داخل صفاقی، پایین رونده: خلف صفاقی)، کلیه چپ، پانکراس (هر دو خلف صفاقی)
- اندامی با عروق خونرسان زیاد
- عملکرد فیلترکردن خون به عنوان ارگانی لنفاتیک
- مکانیسم‌های پارگی طحال:
- پارگی حاد: آسیب به کپسول و احتمالاً بافت پارانشیمال طحال ← خونریزی حاد داخل شکمی
- پارگی تأخیری: آسیب پارانشیم طحال، بدون آسیب کپسول طحالی ← تشکیل هماتوم مرکزی یا زیرکپسولی ← دوره بی‌علامت (روزها تا هفته‌ها)، که هماتوم به داخل کپسول گسترش می‌یابد ← پارگی تحت کپسولی به همراه خونریزی