جدول محتوا
بیماری‌های دریچه‌ای قلب
(نقص‌های دریچه‌ای قلب)
خلاصه
بیماری‌های دریچه‌ای قلب می‌تواند به شکل تنگی (استنوز)، نارسایی (رگورژیتاسیون) یا ترکیبی از این دو باشند. این نقایص معمولاً در نتیجه عفونت، بیماری زمینه‌ای قلب یا فرایندهای دژنراتیو رخ می‌دهند. با این حال، برخی شرایط مادرزادی نیز می‌توانند باعث شکل‌گیری بیماری دریچه‌ای قلب شوند. نقص‌های اکتسابی معمولاً در سمت چپ قلب دیده می‌شوند و در نتیجه‌ی فشار بالاتر این سمت و تقلای مکانیکی زیاد وارده بر بطن چپ رخ می‌دهند. نوع بیماری دریچه‌ای، نوع استرس قلبی و علائم بعدی را تعیین می‌کند. تنگی دریچه منجر به شکل‌گیری فشار بیشتر و هایپرتروفی هم‌مرکز می‌شود، در حالی که نارسایی ها با اضافه بار حجمی و هایپرتروفی خارج از مرکز حفره‌های قلبی همراه است. روش‌های تشخیصی معمولاً شامل نوار قلب، X- ری قفسه سینه و اکوکاردیوگرام است. مدیریت شامل اقدامات مداخله ای یا جراحی برای بازسازی یا تعویض دریچه‌ها و همچنین درمان دارویی برای نارسایی قلبی که ممکن‌است به وجود بیاید، است.
اپیدمیولوژی
- استنوز آئورت (تنگی دریچه‌ی آئورت)
- شایعترین نقص دریچه‌ای در کشورها پیشرفته
- اغلب اوقات حالت دژنراتیو یا تخریبی دارد
- استنوز دژنراتیو معمولاً بعد از 75 سالگی و مخصوصاً در مردان، علامت‌دار می‌شود.
- استنوز آئورت در افراد جوان معمولاً ثانویه به نقص‌های مادرزادی رخ می‌دهد (مثلاً دریچه‌ی آئورتی دولتی).
- رگورژیتاسیون آئورت (نارسایی دریچه‌ی آئورت)
- سن بروز: 40-60 سال
- شدت بیماری با افزایش سن بالا می‌رود
- استنوز میترال (تنگی دریچه‌ی میترال): بروز علائم در 20-30 سالگی
- رگورژیتاسیون میترال (نارسایی دریچه‌ی میترال)
- شیوع کلی 6 تا 2.4 %
- از نظر شیوع دومین نقص دریچه‌ای شایع است
- در زنان شیوع بیشتری دارد
- نقص‌های دریچه‌ی سه‌لتی: در < 1% از جمعیت رخ می‌دهند
- نقص‌های دریچه‌ی پولمونر: به‌غیر از موارد مادرزادی، نادر است.
داده‌های اپیدمیولوژی مربوط به کشور آمریکا است.