هایپوفسفاتمی عبارت است از فسفات سرمی <2.5mg/dL؛ این شرایط در بیماران الکلی و بیماران به شدت بد حال که نیاز بالایی به فسفات دارند، شایعتر است. در کمبود خفیف، علائم ممکن است شکل نگیرند یا این که غیراختصاصی باشند. به هر حال، هایپوفسفاتمی شدید میتواند باعث ایجاد عوارضی جدی مثل تشنج، نارسایی تنفسی و آریتمی گردد. درمان ممکن است بر اساس شدت کمبود فسفات، خوراکی یا داخل وریدی باشد و باید همزمان سعی کنیم علت زمینهای را نیز بیابیم. رژیمهای مکمل برای درمان در درسنامهی اصلاح الکترولیتها مشخص بحث شده است!