پانکراتیت حاد

پانکراتیت حاد بیماری التهابی پانکراس است که غالباً به دنبال بیماری مجاری صفراوی یا سوءمصرف الکل ایجاد می شود. آسیب به پانکراس باعث ترشح موضعی آنزیم‌های پروتئولیتیک گوارشی می‌شود که بافت پانکراس را در خود هضم می‌کند. پانکراتیت حاد معمولاً با درد اپی‌گاستر انتشار یابنده به پشت، تهوع، استفراغ و حساسیت اپی‌گاستریک هنگام لمس. تشخیص بر اساس تظاهرات بالینی، افزایش آنزیم‌های پانکراسی سرم (آمیلاز، لیپاز) و یافته‌های مربوط به تصویربرداری (CT ،MRI، سونوگرافی) داده می‌شود. درمان بیشتر حمایتی است و شامل استراحت دادن به روده، احیای مایعات و داروهای ضددرد است. با شروع درد و کاهش علائم التهابی، تغذیه روده‌ای معمولاً به سرعت از سرگرفته می‌شود. روش‌های مداخله‌ای ممکن است جهت درمان بیماری‌های زمینه‌ای (مانند ERCP یا کوله سیستکتومی در پانکراتیت ناشی از سنگ صفراوی) نشان داده شود. عوارض موضعی پانکراتیت شامل نکروز، تشکیل کیست کاذب پانکراس (سودوکیست) و آبسه است. عوارض سیستمیک شامل سپسیس، ARDS، نارسایی عضو و شوک است و با افزایش قابل توجهی در مرگ و میر همراه است.