کاتتریزاسیون قلبی

کاتتریزاسیون قلبی فرایندی است که برای تشخیص و درمان بیماری­‌های قلبی عروقی به کار می‌رود و روش انجام آن عبارت است از وارد کردنِ یک کاتتر به داخل یک رگ قلبی (کاتتریزاسیون کرونری) یا حفره قلبی از طریق یک دسترسی عروقی مناسب (معمولاً شریان رادیال یا فمورال). وقتی کاتتر قلبی سر جای خود قرار گرفت، می‌­تواند در ارزیابیِ تأمین خون عضله قلبی کمک کند (آنژیوگرافی) یا به وسیله‌­ی آنژیوپلاستی کرونری با استنت (PCI) قسمتی از شریان کرونری که بسته شده یا تنگ شده را باز کند. علاوه بر این می­‌توان بیوپسی از بافت قلبی گرفت، دریچه­‌های تنگ شده را به وسیله­‌ی وَلووپلاستی باز کرد، مسیر الکتروفیزیولوژیکال را ارزیابی کرد یا میزان اکسیژن و فشار داخل حفره‌های قلبی را ارزیابی نمود (ارزیابی همودینامیک). فرایند انجام آن با عوارض کمی همراه است که شایع­ترین آن کبودی و خونریزی در محل دسترسی داخل وریدی می­‌باشد. به ندرت عوارض شدیدتری مثل آریتمی، ایست قلبی، آمبولیزاسیون پلاک­‌های موجود و عفونت رخ می‌­دهد.