سندرم میلودیسپلاستیک (MDS) گروهی از سرطانهای خونی میباشد که با اختلال عملکرد سلولهای بنیادی چندظرفیتی و افزایش سلولاریته و دیسکرازی مغزاستخوان شناخته میشود؛ بنابراین با تابلوی سیتوپنی یک یا تعداد بیشتری از سلولهای خونی (ترومبوسیتوپنی، آنمی، لکوپنی) دیده میشود. در اغلب موارد ایدیوپاتیک بوده و علتی برای آن یافت نمیشود. این بیماری معمولاً در افراد مسن ایجاد شده و دوره کندی دارد. تظاهرات بالینی براساس سلول درگیرشده متفاوت میباشد؛ ممکن است علائم آنمی (خستگی، رنگ پریدگی، ضعف)، عفونت راجعه و خونریزی تظاهر یابد. تشخیص از طریق بیوپسی مغزاستخوان، تستهای خونی و آنالیز ژنتیکی میباشد. در موارد خفیف بیماری، پیگیری مداوم الزامی است. در موارد شدید، درمان با انتقال خون غنیشده با ویتامینها و اریتروپویتین (EPO) و دربعضی موارد فاکتورتحریک کننده رشد کلونی گرانولوسیت (G-CSF) صورت میگیرد. درمان دارویی (شیمیدرمانی یا مهارکنندههای ایمنی) ممکن است در کنترل بیماری کمک کننده باشد. پیوند مغزاستخوان آلوژنیک تنها درمان قطعی میباشد. در 30% موارد بیماری به سمت لوسمی میلوئیدی حاد (AML) پیشرفت میکند.