جدول محتوا
سندرم نفریتیک
خلاصه
سندرم نفریتیک عبارت است از آسیب گلومرولیِ که به هماچوری، پیوری، احتباس آب و به دنبال آن فشار خون بالا و ادم ختم شود. این سندرم می‌تواند به علل مختلفی رخ دهد؛ از جمله خودایمنی، ارثی و بیماری‌های عفونی. این مقاله خلاصه‌ای از سندرم نفریتیک می‌باشد؛ علل زمینه‌ای در مقالات دیگر به صورت کامل توضیح داده شده‌اند! سندرم نفریتیک می‌تواند خود را با شدت‌های متفاوتی نشان دهد؛ از یک هماچوریِ بدون علامت تا درگیریِ سیستمیک مثلاً در گلومرونفریت سریع پیش‌رونده (RPGN). سدیمان ادراری به طور معمول با کست گلبول قرمز، پروتئینوریِ خفیف تا متوسط (< 3.5 گرم در روز) و پیوریِ استریل مشخص می‌شود. تشخیص بیماریِ زمینه‌ای اغلب بر اساسِ شاخص‌های آزمایشگاهی و خصوصیات بالینی می‌باشد؛ اگرچه ممکن است برای تأیید تشخیص به بیوپسی کلیوی نیاز داشته باشیم.
تعریف
- هماچوری همراه با آکانتوسیت‌ها
- کست گلبول قرمز در ادرار
- پروتئینوری (< 3.5 گرم در روز)
- فشار خون بالا
- ادم خفیف تا متوسط
- پیوریِ استریل
- اُلیگوری
- ازُتمی
فوتومیکروگرافی از سدیمان ادراری (phase contrast microscopy)
یک کست توبولار (قسمت سبز رنگ) در مرکز تصویر دیده می‌شود. کست دارای چندین گلبول قرمز می‌باشد که با شکل مقعرالطرفین مخصوص به خودشان مشخص و (مثال‌ها با خط قرمز نشان داده شده‌اند) در یک ماتریکس فیبرینی و پروتئین‌های پلاسما مشخص می‌شوند. همچنین چندین سلول اپیتیال در اطراف گلبول‌های قرمز دیده می‌شوند.
کست گلبول قرمز در سدیمان ادراری به طور معمول در گلومرونفریت دیده می‌شود.