مروری بر مسیر ادرای

سیستم ادراری شامل کلیه­‌ها، حالب­‌ها (ureter)، مثانه و پیش‌آبراه ادراری (یورترا) است. این ارگان‌­­ها در جهت تعادل مایعات بدن و حذف مواد زائد از جریان خون عمل می‌کنند. ادرار توسط کلیه تولید شده و از طریق حالب به مثانه منتقل می­‌شود. از مثانه هم توسط پیش‌آبراه (یورترا) به خارج بدن منتقل می‌شود. حالب­ دارای عضلات صافی است که با انقباضات پریستالتیک (دودی)، ادرار را به مثانه منتقل می­‌کند. مجرای حالب در چند محل دارای تنگی است؛ محل اتصال لگنچه و حالب (uteropelvic junction)، ورودی لگنچه (pelvis) و محل اتصال حالب و مثانه (uterovesical junction) که مکانی مستعدِ برای گیر کردنِ سنگ­ می­‌باشد. مثانه در خارج صفاق، پشت سیمفیز پوبیس و داخل لگن قرار دارد و عضلات دترسورِ آن در به جلو راندن ادرار نقش ایفا می­‌کنند. مثانه شامل رأس (apex)، تنه، فوندوس و گردن می­‌باشد. مثانه می‌­تواند با ترومای بلانت شکم پاره شده و باعث ایجاد پریتونیت شود. اسفنگتر داخلی یورترا نوعی عضله­‌ی حلقوی در اطراف گردن مثانه است که از نشت ادرار به داخل یورترا جلوگیری می­‌کند. یورترا یک نوع مجرای توبولار است که ادرار را از مثانه به مآتوس خارجی یورترا منتقل می­‌کند. یورترای آقایان که همچنین مایع سِمن را هم منتقل می­‌کند، به سه قسمت تقسیم می‌شود: یورترای پروستاتی، یورترای غشایی و یورترای تناسلی (یورترای اسفنجی). اما در خانم‌ها یورترا فقط یک قسمت دارد. یورترای غشایی و تناسلی در آقایان و یورترای خانم­‌ها توسط بافت اپی­تلیومی سنگفرشی چندلایه و حالب، مثانه و یورترای پروستاتی با اپی‌­تلیوم ترانزیشنال پوشیده شده­‌اند.