هایپرکالمی (پتاسیم سرمی بالا) نوعی اختلال شایع و تهدیدکننده­‌ی حیات در تعادل پتاسیم می‌­باشد. شایع­ترین علت رخداد این شرایط، کاهش عملکرد کلیه است. هایپرکالمی می‌­تواند در نتیجه‌ی اسیدوز، تخریب سلول‌­ها، اختلالات هورمونی در بدن (مثلاً هایپوآلدوسترونیسم، هایپوکورتیزولیسم) یا دارو (مثلاً دیورتیک نگه‌­دارنده پتاسیم، ACEIs ،NSAIDs و دیگوکسین) نیز رخ دهد. پتاسیم سرم (+K) اغلب به علت روش نمونه­‌گیری، به صورت کاذب افزایش یافته اندازه گرفته می‌­شود که باید با تکرار تست مقدار واقعی آن تأیید گردد.

هایپوکالمی، هایپوکلسمی، هایپومنیزیمی و هایپوفسفاتمی، اختلالات الکترولیتی شایعی در بیماران بستری و به شدت ill هستند. رژیم‌های اصلاحی گستردگی و انواع زیادی دارند و معمولاً توصیه‌های استانداردی برای اصلاح وجود ندارد. به همین خاطر هر گاه قرار شد اصلاح الکترولیت انجام شود، باید گایدلاین‌های مربوط به مرکز درمانی و فاکتورهای مختص به بیمار مد نظر قرار گیرند.