هایپوفسفاتمی عبارت است از فسفات سرمی <۲٫۵mg/dL؛ این شرایط در بیماران الکلی و بیماران به شدت بد حال که نیاز بالایی به فسفات دارند، شایع‌تر است. در کمبود خفیف، علائم ممکن است شکل نگیرند یا این که غیراختصاصی باشند. به هر حال، هایپوفسفاتمی شدید می‌تواند باعث ایجاد عوارضی جدی مثل تشنج، نارسایی تنفسی و آریتمی گردد.